Ας αναλογισθούν τις ευθύνες τους

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Φαίνεται πως η απόφαση του Προέδρου της Βουλής Ευάγγελου Μεϊμαράκη να μην στείλει Έλληνες βουλευτές να τιμήσουν τις εθνικές παρελάσεις στο εξωτερικό, είναι οριστική. Εάν δεν είναι, οφείλει να αλλάξει. Γιατί συνιστά ένα τεράστιο ΛΑΘΟΣ.

Δεν είναι οι Βουλευτές που “θα χάσουν το ταξιδάκι τους”, όπως οι λαϊκίζοντες υποστηρίζουν.  Ούτε είναι πως οι Ομογενείς θα “θυμώσουν”, όπως λένε οι ελαφρόμυαλοι. Μήτε είναι ότι η Ελλάδα θα σωθεί από τις πέντε δεκάρες που θα κόστιζαν τα εισιτήρια, όπως υποστηρίζουν οι θιασώτες της ιδέας να πραγματοποιηθούν φέτος παρελάσεις δίχως την παρουσία του επίσημου ελληνικού κράτους, δίχως, δηλαδή, την παρουσία της πατρίδος.

Δεν αποκλείεται, πέραν των οικονομικών να υπάρχουν και άλλοι λόγοι που επέβαλαν την απόφαση αυτή. Ίσως η Βουλή να ενήργησε μέσα σε πλαίσια στενά και στεγανά προκειμένου να διαφυλαχθεί η ενότητα του Ελληνισμού. Ωστόσο και πάλι λανθασμένα ενήργησε.

Οι Έλληνες βουλευτές θα ήταν και θα είναι ασφαλείς παντού όπου χτυπάνε ελληνικές καρδιές.

Σε κάθε περίπτωση, η παρουσία της Ελλάδος μπορούσε και όφειλε να διασφαλισθεί. Θα ήταν αυτή ένας μόνον Βουλευτής που θα εκπροσωπούσε και όλους τους συναδέλφους του;  Σ΄αυτήν την περίπτωση θα μπορούσε η Βουλή να επιλέξει έναν εκ των αρχαιοτέρων Κοινοβουλευτικών. Πόσο θα κόστιζε το ταξίδι και η παραμονή του στο εξωτερικό;

Έναν Υπουργό. Ή και τον ίδιο τον Πρόεδρο της Βουλής.

Ή, ακόμη, την εκπροσώπιση της Ελλάδος θα μπορούσε ειδικά εφέτος να αναλάβει, σε συννόηση με την Αρχιεπισκοπή Αμερικής, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών.

Η λύση θα βρίσκονταν.  Λύση εύκολη και οικονομική. Αυτή η αντίληψη “πονάει δόντι κόβω κεφάλι” διόλου δεν συνάδει με την αντίληψη του Πλάτωνα περί Πατρίδος. Άλλωστε, δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι οι αρχαίοι έλληνες, σαν ο πρώτος πολιτικά ελεύθερος λαός της Ιστορίας, είναι οι εφευρέτες της πατρίδας.

Τώρα, όσοι έχουν το βάρος της αρνητικής αυτής τροπής, ας αναλογισθούν τις ευθύνες τους.

Όσοι ψευδώς διέδωσαν πράγματα ανυπόστατα.

Όσοι ασυλόγιστα γενίκευσαν ατομικούς τους φόβους και ιδεοληψίες.

Όσοι, βασιλικότεροι του βασιλέως έσυραν το γαταγάνι.