ΚΥΡΙΑΚΗ: Ωδή σ΄ένα ευχαριστώ VII.

113 καὶ θηρία ἔβγαιναν ἀπὸ τὴν γῆ, ἀφορμὴ πολέμων νὰ γεννοῦν,

μὰ τίποτα δὲν μποροῦσε ξανὰ ν’ἀγγίξει τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων,

ὅλοι οἱ πόλεμοι τώρα, εἶχαν διαλέξει νὰ κατοικοῦν στὸ παρελθόν.

 

114 καὶ ἥλιοι ἀκόμη πιὸ πολλοὶ θὰ ἐμφανισθοῦν, πολλὲς καὶ οἱ σελῆνες,

καὶ ἄνθρωποι ποὺ σὰν ἅγιοι θὰ ξέρουν νὰ πράττουν καὶ νὰ μιλοῦν,

μὲ τὴν σίγουρη ὀργὴ τῶν ἀγγέλων θὰ συναντηθοῦν,

γιατί οἱ πραγματικοὶ ἅγιοι τὴν καλοσύνη τῶν ἀνθρώπων

τόσο ἄνανδρα δὲν ξεγελοῦν,

 

καὶ τότε ἐσὺ μόνο, Κύριε, παντοτινὰ θὰ ὁρίσεις,

τὴν μονοκρατορία τοῦ ἥλιου, τὴν μονοβασιλεία

τῆς σελήνης, τὴν σημασία τῆς καλοσύνης τῶν ἁγίων.

 

115 καὶ τὸ ὑγρὸ γαλάζιο λάδι τοῦ οὐρανοῦ,

στὶς φωτεινὲς ἱκεσίες τῶν ἄστρων δὲν θὰ παρασυρθεῖ,

καὶ ὅλα θὰ τελειώσουν

καὶ ὁ Θεὸς τὸν κόσμο θὰ ξαναπλάσει ἀπὸ τὴν ἀρχὴ

 

116 καὶ ὁ ἥλιος καὶ ἡ σελήνη καὶ τ’ἄλλα ἄστρα

σὲ πολλὲς εὐθεῖες κινήσεις, ποὺ στὸ σύμπαν

δὲν γνώριζαν ποτέ, θὰ παραταχθοῦν,

δέσμες φωτός, ἀνάμεσα ἀπὸ τὶς ἐξουσίες

τῶν κινήσεών τους θὰ περάσουν, καὶ αὐτὰ θὰ συντριβοῦν.

 

117 καὶ καινούρια ἰσομεγέθη ἄστρα καὶ ἄλλα μεγαλύτερα,

καὶ πολύπλοκες ἁρμονίες, ποὺ ἦρθε ἡ ὥρα νὰ ὁρίσουν

τὴν παρουσία τους, θὰ γεννηθοῦν.

 

Μὰ τώρα πιὰ θὰ γνωρίζουμε δυνάμεις,

ποῦ οἱ σκέψεις μας ὡς σήμερα, ἐγνωσμένα,

ἀπὸ τὶς δυνάμεις τοῦ Θείου, ἔπρεπε νὰ ἀγνοοῦν.

 

118 καὶ ὁ ἥλιος καὶ ἡ σελήνη πρόθυμοι φίλοι καινούριου φωτὸς

θὰ γίνουν καὶ τροχιὲς τρόπους θὰ βρίσκουν ν’ ἀλλάζουν

καὶ ἡ γὴς ἀνήμπορη νὰ σεβασθεῖ

αὐτὲς τὶς ἀλλαγὲς ἢ καὶ σὲ αὐτὲς τὶς ἀλλαγὲς νὰ ἀντισταθεῖ.

 

119 καὶ φίλος της μνήμης θὰ’ναὶ τὸ φῶς καὶ ἐλπίδες

τῆς μνήμης θὰ’ναὶ ἡ ζωὴ καὶ ἄπειρες μνῆμες

θὰ γεννήσουν καινούριες φιλίες στὸ σύμπαν,

ὅλα θὰ ἀλλάξουν πρὸς μία καινούρια ἀρχή.

 

120 καὶ τὰ δένδρα δὲν θὰ ὑποχρεώνονται στὴν προσφορὰ

τῶν καρπῶν, μήτε τὰ ζῶα θὰ ἐξυπηρετοῦν τὸν ἐφιάλτη

τῆς σφαγῆς, ποὺ συνοδεύει τὸν προορισμὸ τῆς ζωῆς τους,

καὶ ὁ ἄνθρωπος δὲν θὰ’ναὶ ὁ συχνὸς ἐπαίτης

στὴν ἀναγκαιότητα τῆς ὕλης γιὰ τὴν τροφή, ξανά.

 

 

121 Γιατί τὴν ζωὴ δὲν τὴν ὅρισε

σὰν παρουσία στὴν ζωὴ τῆς ζωῆς, ἡ ζωή μου.

 

Γιατί τὸν θάνατο δὲν τὸν ὅρισε, ἡ ἄγνοια τοῦ θανάτου μου

γιὰ τὰ ὄνειρα καὶ τὴν δύναμη τοῦ θανάτου, Κύριε.

 

Αὐτοὶ εἶναι οἱ νόμοι τοῦ Κυρίου

μὰ ἐμεῖς θελήσαμε νὰ γίνουμε ἀνώτεροι νομοθέτες ἀπὸ ἐσέ.

 

122  Πατρίδα τῶν ὑγρῶν νόμων

στὶς ἀποφάσεις τῶν δακρύων, οἱ ὀφθαλμοί μας, Κύριε.

Πατρίδα τῆς ἀγάπης σου, ἡ θεογέννητη ἐλπίδα τῆς σωτηρίας μας.

 

123  γιατί στὸ εὐαγγέλιο τῆς καρδιᾶς μου

δὲν διάβασαν τὶς διδαχές σου οἱ ἄγγελοί σου, Κύριε.

Δῶς μου ξανὰ τὶς διδαχές σου ὅτι τὸ ἀνθρώπινο εὐχαριστῶ μου

σελιδοδείκτης στὸ εὐαγγέλιό σου, Κύριε.

ΙΩΑΝΝΗΣ Η.Μ.ΒΑΣΣΟΣ

[], []