ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Κυριακές…

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Ανέκαθεν οι Κυριακές είχαν τη δική τους μαγεία. Ημέρα ραστώνης, οικογενειακών καυγάδων και …ποδοσφαίρου! Κατά κάποια περίεργη σύμπτωση δε, οι Κυριακές, θυμάμαι μικρό παιδί,  ήταν συνήθως ΚΑΙ  ηλιόλουστες!

Η αιτία για τον ήλιο που με έβρισκε ξαπλωμένο ήταν ότι λόγω σχολικής ανάπαυλας οι γονείς μου επέτρεπαν να κοιμάμαι στο κρεββάτι τους, που ήταν απέναντι από το παράθυρο το οποίο έβλεπε στην Ανατολή!.. Το δικό μου κρεβατάκι ήταν στην γωνία του δωματίου όπου δεν έφταναν ποτέ οι αχτίδες του ήλιου!

Τι θυμάται κανείς Κυριακή πρωί!  Αναπολεί, γιατί χιούμορ για σάτιρα που να βρεθεί; Από τη μια τα οικονομικά μας ακατάστατα, από την άλλη η Παμμεσσηνιακή που πάει για διάλυση,  ήλθε κι έδεσε το γλυκό!  Α, ναι, σε λίγο θα ψάχνουν αμφότεροι ποιος τους φταίει που από ερωτευμένοι πιγκουίνοι καταστήσανε δυο άγνωστοι στην ίδια πόλη! Καλά, έστω, στην ίδια ήπειρο!!!  Παιδιά, πάντως μην αναζητάτε Ιφιγένειες ούτε αποδιοπομπαίους τράγους!

Κι επειδή “ο έρωτας γεννήθηκε για δύο” και οι δύο φταίτε που φτάσατε στο χωρισμό! (Αυτό γίνεται και ωραίο, λαϊκό άσμα, μπας και τα κονομήσουμε κιόλας!!!)

Τι σου είναι οι Κυριακές! Άλλοι ξυπνάνε ξημερώματα να πάνε Εκκλησία και άλλοι διαμαρτύρονται γιατί, λέει, ο ήχος της καμπάνας τους ξυπνάει πρωί-πρωί! Μέχρι που ο Αρχιεπίσκοπος συνέστησε στους παπάδες να μην κάνουν, λέει, κατάχρηση! Τρεις ήχοι  η απόλυση, δύο ήχοι το Δοξαστικό και ένας μονάχα ήχος ο όρθρος!.. Πάλι καλά δηλαδή που δεν υποχρέωσε τις ενορίες να μοιράζουν ωτασπίδες στους πέριξ των Ναών, ενορίτες!

Τώρα να σας πω ότι με αγωνία περιμένω να μάθω ποιος εκλέχθηκε “πρόεδρος” στην μισή Παμμεσσηνιακή, θα το πιστέψετε; Όχι, και καλά θα κάνετε! Κανονικά και οι δύο θα έπρεπε να πάνε σπίτια τους ως αποτυχημένοι να διαφυλάξουν την ενότητα της Ομοσπονδίας! Όλα τα άλλα, είναι προπετάσματα καπνού…

Α, και όσα στοιχεία φθάσουν, από όποια πλευρά, εμείς θα τα δημοσιεύσουμε και την ευθύνη της αυθεντικότητας εκείνοι που τα επικαλούνται!  Στείλτε εσείς και μεις εδώ είμαστε…

Κοίτα φίλε μου που πάνε να μου χαλάσουν την Κυριακή! Αμ δε! Κυριακή αργία! Μέχρι τουλάχιστον να την αλλάξει ο νομοθέτης! Ή μέχρι να το επιτρέψει το συνδικαλιστικό κατεστημένο της χώρας!  Οπότε αργότερα τα υπόλοιπα στοιχεία… Να αποκτήσει και σασπένς το πράγμα. Τρομάρα μας!

Λοιπόν, οι Θεσσαλοί είχαν το δικό τους Συνέδριο στα Τρίκαλα στα δυο στενά! Άλλοι αυτοί! Σε βομβαρδίζουν ολοχρονίς με  ανακοινώσεις για το που πατάει ο ψύλλος και όταν φθάνει η κρίσιμη ώρα τους πιάνει μια μυστικοπάθεια, τι να σας λέω… Αφήστε πια τα καλέσματα!..

Σόρρι,  όταν τα άκρα του ελληνισμού …τραυματίζονται ή χωρίζονται ή άλλως πως κακοπαθαίνουν, το …κέντρο πως μπορεί να ποιεί την νήσσα; Κυριακάτικη απορία… Κότα στην άκρη του γκρεμού είναι; Ή δεν πήρε χαμπάρι ντιπ;

Α, ναι, να μην ξεχάσω… Το βραβείο σε κείνον (ονόματα δεν λέμε) που είχε τη φαεινή ιδέα να σκαρώσει ταξίδι “με την ευκαιρία της ανάληψης των νέων καθηκόντων του”!..

Να μου ανέθεταν και μένα νέα καθήκοντα ή τουλάχιστον να μου πλήρωναν ταξίδια!

Όσο  να πεις,  έχουν  και οι Κυριακές τις …κακίες τους!