Το ΣΑΕ, ο χρόνος και η Αθήνα

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Η αναφορά του πρώην παγκόσμιου Αντιπροέδρου του ΣΑΕ και Συντονιστή ΣΑΕ Αμερικής κ. Χρήστου Τομαρά, στα πεπραγμένα του ΣΑΕ μέχρι και το έτος 2006 όπου εξελέγη νέα ηγετική ομάδα, υπό την προεδρία του κ. Στέφανου Ταμβάκη, είναι ενδεικτικά του ρόλου που είναι δυνατόν να διαδραματήσει ένα σωστό ΣΑΕ με σωστούς και δραστήριους ηγήτορες.

Βέβαια, ούτε όλα τα τότε πεπραγμένα της πρώτης περιόδου του ΣΑΕ με την προεδρία του μακαρίτη Άντριους Άθενς (1996-2006) ήταν ιδανικά ούτε όλα είχαν κάποιο θετικό αποτέλεσμα. Συντελέστηκαν, όμως, κάποια έργα και αυτό έχει την αντικειμενική του αξία. Προσλαβάνει δε ακόμη μεγαλύτερη από το γεγονός ότι η επακολουθήσασα περίοδος ΟΥΔΕΝ αξιόλογο έχει να παρουσιάσει.

Ομοίως και η αποστροφή του λόγου του ότι “το ΣΑΕ έχει λόγο και υποχρέωση να υπάρχει” όσο και εάν επιδέχεται μιας κάποιας κριτικής, ιδίως για το δεύτερο σκέλος της φράσης, εντούτοις περιέχει μία αλήθεια: Ότι, δηλαδή, η Ομογένεια σε Παγκόσμια κλίμακα πρέπει να οργανωθεί.

Με την έννοια αυτή, το ΣΑΕ είναι απαραίτητο να επανασυσταθεί, έστω και εάν πρόκειται να λέγεται κάπως αλλιώς ή να έχει μία διαφορετική δομή, μιά άλλη οργάνωση και μια διαφορετική στελέχωση.

Όσο μεγαλώνει, προοδεύει και ισχυροποιείται παγκοσμίως η Ομογένεια, τόσο επιτακτικότερη γίνεται η ανάγκη να υπάρξει μία συνιστώσα που θα εκφράζει αυθεντικά τα αιτήματά της, τα οράματά της και τους στόχους της. Που θα καταστρώνει τη στρατηγική των ενεργειών της. Η συνιστώσα αυτή δεν μπορεί παρά να είναι “σαρξ εκ της σαρκός της”. Όχι, όμως, ως αποτέλεσμα πρωτοβουλίας ενός μόνον ομογενειακού παράγοντος. Πρέπει να προσλάβει μορφή πανομογενειακής προσπάθειας σε επίπεδο εκπροσώπισης.

Η αυτοοργάνωση της ομογένειας προϋποθέτει, όμως, το συντονιστικό ρόλο της Αθήνας.

Από την άλλη μεριά, η αυτοχρηματοδότησή της, καθιστά αναγκαία μία περίοδο επιχορήγησης από το ελληνικό Κράτος,  άνευ της οποίας είναι αδύνατον πρακτικά να στηθεί οποιαδήποτε οργάνωση τέτοιας εμβέλειας και αποστολής.

Ούτε είναι λογικό να αναμένει η Αθήνα πως θα βρεθεί ο ομογενής πολυεκατομμυριούχος ο οποίος θα θελήσει να καταβάλει εξ ιδίων τα ιδρυτικά και λειτουργικά έξοδα για ένα έως δύο χρόνια, όσο διάστημα, δηλαδή, θα απαιτηθεί (κατά μετριοπαθείς υπολογισμούς και υπό ιδανικές συνθήκες) να εγγραφούν χιλιάδες μέλη και να εισπραχθούν εισφορές τέτοιου μεγέθους που να μπορούν να καλύπτουν τις δαπάνες…

Αλλά και ο Κυβερνήτης της ΑΗΕΡΑ ΕΛΛΑΣ κ. Νίκος Παπαδόπουλος εξέφρασε την κοινή γνώμη λέγοντας πως σπαταλήθηκαν χρήματα από το ΣΑΕ χωρίς να αποδοθεί απολογισμός. Διότι τα παραστατικά αφορούν την μία, την τυπική, πλευρά του ζητήματος. Αυτήν που ερευνούν οι “αρμόδιες αρχές”.  Την άλλη, την ουσιαστική, την πιστοποιεί το όποιο παραχθέν έργο…

Εάν αυτό το έργο υπάρχει και είναι μετρήσιμο ως οφείλει, τότε το ΣΑΕ δικαιολογεί την ύπαρξη και τον προορισμό του. Επομένως και τα έξοδά του.

Ειπώθηκαν πολλά, εγράφησαν άλλα τόσα. Τώρα η σκυτάλη περνά στους αρμοδίους φορείς. Της ομογένειας και του ελληνικού Κράτους. Εμείς θα παρακολουθήσουμε με πνεύμα καλής θελήσεως και τους μεν και τους δε. Θα περιμένουμε να δούμε τα πράγματα να βγαίνουν από την σημερινή απραξία, το τέλμα, την αναποφασιστικότητα. Δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια, το έχουμε ξαναγράψει αυτό. Ήδη το διάστημα που έμεινε ουσιαστικά ακέφαλο το ΣΑΕ είναι μεγάλο.

Δεν είναι δυνατόν να λέμε ότι οι ενέργειες θα μετατοπισθούν μετά τον Ιούνιο επειδή έχουμε μέχρι τότε την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Εάν θεσμικά δεν μπορούμε ως χώρα να ανταποκριθούμε στην Προεδρία και να ανταπεξέλθουμε ταυτόχρονα στην οργάνωση της Ομογένειας, αυτό είναι για γέλια.

Ούτε είναι σωστό να διαδίδεται ανεπισήμως, έστω, ότι δεν προλαβαίνουμε για εκλογές νέου προεδρείου μέσα στο 2014…

Αλίμονο.

Εφιστούμε την προσοχή γιατί, εάν έτσι βραδυπορήσουν τα καθέκαστα, ενδέχεται να μεσολαβήσουν καταστάσεις που θα αλλάξουν άρδην το όλο σκηνικό και θα προκαλέσουν ενδεχομένως γεγονότα που θα αφαιρέσουν την πρωτοβουλία των κινήσεων από την Αθήνα.

Και αυτό θα είναι πρόσθετα επιζήμιο για τις σχέσεις Ομογένειας – μητροπολιτικού Κέντρου.