Ημερίδα για τον Απόδημο Ελληνισμό. ΜΕΡΟΣ IV (τελευταίο)

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Στο τέταρτο και τελευταίο μέρος της σειράς άρθρων με αφορμή την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ημερίδα για τον Απόδημο Ελληνισμό, που  οργάνωσε ο «Σύνδεσμος Επιτελών  Εθνικής Αμύνης» (ΣΕΕΘΑ) το βράδυ της Δευτέρας, 16 Μαρτίου 2015, στο αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου, θα εκθέσουμε ορισμένες διαπιστώσεις και θα καταθέσουμε κάποιες γενικότερες σκέψεις που μας γεννήθηκαν από την Ημερίδα, αλλά και ειδικότερα από την εισήγηση του κ. Θεόδωρου Δημάδη, προϊστάμενου διεύθυνσης της ΓΓ Απόδημου Ελληνισμού. Ο κ. Δημάδης  αναφέρθηκε στα  «Δίκτυα του Απόδημου Ελληνισμού – Σημασία και Προοπτικές».

Αν και σε μία τέτοια πρωτοποριακή (με την έννοια ότι δυστυχώς δεν γίνονται πολλές) εκδήλωση για τον Απόδημο Ελληνισμό θα ανέμενε κανείς αναβαθμισμένη ιεραρχικά παρουσία της Πολιτείας, εντούτοις αυτή περιορίστηκε στον βαθμό ενός προϊσταμένου, έστω και εάν η τεχνοκρατική κατάρτιση του κ. Δημάδη «κάλυψε» εν μέρει αυτήν την αδυναμία. Άλλωστε, το γεγονός ότι δεν διατίθεται πλέον από την Κυβέρνηση Υφυπουργός για τον Απόδημο Ελληνισμό, προϊδεάζει πως μάλλον θα πρέπει του λοιπού να «αρκείται» ο Ελληνισμός Εξωτερικού σε «χαμηλής πτήσης» αντιπροσώπευση στη γενέτειρα… Δυστυχώς.

Ο κ. Δημάδης, εξωτερικεύοντας μία μεγάλη αλήθεια, αποκατέστησε όσα περί  νέου  «κύματος φυγής» από την Ελλάδα ακούγονται ξεκαθαρίζοντας πως το μεγαλύτερο ποσοστό των «νέο-μεταναστών» δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα παλιρροιακό κύμα ομογενών ή Αποδήμων που είχαν επιστρέψει για μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα και η οικονομική κρίση τους ξαναστέλνει εκεί από όπου είχανε έλθει…

Έτσι,  από τις περίπου 180.000 που σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστήμιου Μακεδονίας έφυγαν την τελευταία εξαετία στο εξωτερικό, περισσότεροι από τους μισούς ήταν παλιννοστούντες που επέστρεφαν στην αποδημία. Από τους υπολοίπους, περίπου το  80% ήταν πανεπιστημιακής μόρφωσης. Εξ αυτών οι μισοί κατείχαν και διδακτορικό δίπλωμα. Αν τα στοιχεία αυτά είναι σωστά, αυτό σημαίνει ότι ο Απόδημος ελληνισμός, όχι μόνο  δέχεται πίσω τα παλιά του στελέχη, αλλά εμπλουτίζεται και με «καλό» νέο αίμα.

Κύριο θέμα της ομιλίας του κ. Δημάδη ήταν τα Δίκτυα του Ελληνισμού. Ανέφερε, επιγραμματικά:

*Το Δίκτυο Αιρετών Τοπικής Αυτοδιοίκησης,  που δημιουργήθηκε στην  Ευρώπη το 2001 σε συνεργασία με την ΚΕΔΚΕ, το ΥΠΕΞ την ΓΓ Απόδημου Ελληνισμού και περιλαμβάνει 210 μέλη οι οποίοι είναι Δήμαρχοι,. Κοινοτάρχες και περιφερειάρχες  σε όλες τις πόλεις της Ευρώπης.

*Την Παγκόσμια Διακοινοβουλευτική Ένωση (ΠΑΔΕΕ), ομογενείς πολιτικοί σε όλα τα κοινοβούλια του κόσμου. Πρόκειται για 226 ελληνικής καταγωγής βουλευτές κλπ. Ιδρύθηκε το 1996.

*Την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών και Συγγραφέων  Πέντε Ηπείρων. Μία διαδικτυακής μορφής όργανο που συστάθηκε το 2001 στην Γερμανία.

Τα τρία αυτά Δίκτυα δεν είναι και τα μόνα. Ωστόσο, η δραστηριότητα αυτών και όλων των υπολοίπων, θα ήτανε χρησιμότερη και αποδοτικότερη εάν δεν λειτουργούσαν ως «ελεύθεροι σκοπευτές» αλλά ήταν ενταγμένα σε μία ανεξάρτητη ελληνιστική παγκόσμια εταιρία η οποία θα είχε όχι το συντονισμό των ενεργειών τους, αλλά την αξιοποίηση του παραγόμενου από τη δράση τους  αποτελέσματος.

Για παράδειγμα, το δίκτυο αλληλεγγύης που έχει εκδηλωθεί με συλλογή φαρμάκων, τροφίμων ακόμη και χρημάτων που αποστέλλονται στην Ελλάδα και τα οποία, όπως είπε ο κ. Δημάδης, «δεν βγαίνουν στη δημοσιότητα». Παράλληλα με αυτά υπάρχουν και οι πρωτοβουλίες διαφόρων συλλόγων, ιδιωτών κλπ. που επίσης δραστηριοποιούνται στην κατεύθυνση της βοήθειας προς την Ελλάδα.  Ακριβώς, όμως, επειδή δεν υπάρχει η συντονισμένη αξιοποίηση της δράσης τους, το αποτέλεσμα ως μεμονωμένο κάθε φορά περιστατικό  φαντάζει αναιμικό, ισχνό και σε κάθε περίπτωση κατώτερο των πραγματικών δυνατοτήτων της ομογένειας.  Αυτό, όμως, δεν αδικεί μόνον τον Απόδημο Ελληνισμό, αδικεί κυρίως και τους ίδιους τους δραστηριοποιούμενους παράγοντες  οι οποίοι και κόπο και μόχθο και αγωνία και χρήματα καταβάλλουν και άξιοι κάθε επαίνου είναι.

Στο σημείο αυτό θέλουμε να κάνουμε μία παρατήρηση. Αντιλαμβανόμαστε ότι η παρουσία ενός κρατικού οργάνου σε μια δημόσια εκδήλωση τελεί κάτω από ορισμένες «δεσμεύσεις». Από του σημείου αυτού, όμως, μέχρι του να τα βρίσκει όλα καλά κι ωραία, η απόσταση είναι χαοτική.

Σ΄ αυτό το χάος επέλεξε να κινηθεί ο κ. Δημάδης λέγοντας πως, ούτε λίγο ούτε πολύ το ελληνικό Κράτος διαχρονικά έχει πράξει το καλύτερο δυνατόν για τον Απόδημο Ελληνισμό!  Αναφέρθηκε, μάλιστα, στο νομοθετικό «έργο» των κυβερνήσεων θεωρώντας πως επειδή έχουν υπάρξει κάποια νομοθετήματα, (σ.σ. ανέφερε για την εκπαίδευση των ομογενών, διμερείς συμβάσεις με πολλά κράτη για θέματα κοινωνικά-ασφαλιστικά, αποφυγής διπλής φορολογίας, Οικοσκευής και Παλιννόστησης, στήριξης ομογενειακών οργανώσεων) όλα τα προβλήματα έχουν λυθεί.

Επομένως, «τι ωραία, τι ωραία. Μια ανέμελη παρέα»!

Αλλά δεν είναι έτσι. Πρώτα-πρώτα ένα νομοθέτημα ή μια διακρατική συμφωνία μπορεί να ασχολούνται με ζητήματα Ομογενών, αυτό, όμως, καθόλου δεν σημαίνει ότι «εξ οφίτσιο» τα επιλύουν προς όφελος των ομογενών ή ότι δεν δημιουργούν αδικίες εις βάρος τους, αφού το πρώτο μέλημα κάθε κυβέρνησης είναι να ευλογήσει τα γένια της. Οι διακρατικές για το ασφαλιστικό, π.χ. δεν σκοπεύουν μόνον στο να εξυπηρετήσουν τους Απόδημους, αλλά και στο να γλυτώσουν χρήματα από τα ελληνικά ασφαλιστικά Ταμεία… Οι δε ρυθμίσεις για τα φορολογικά, στο να αυξήσουν τα κρατικά έσοδα…

Δεν θα εμπλακούμε περισσότερο με το «χάος». Δεν είναι της παρούσης στιγμής. Θα πούμε, όμως, ότι πολύ μας ξένισε το γεγονός ότι η Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού δεν βρήκε τίποτα να πει για το γεγονός ότι ουσιαστικά από το έτος 2010 διάγουμε άνευ Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού, από το έτος 2012 με ένα νομοσχέδιο που ενώ τέθηκε σε διαβούλευση στη συνέχεια «εξαφανίστηκε» και με το  ΣΑΕ στους «πέντε δρόμους», αφού ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Μπουτάρης του έκανε  έξωση από τα γραφεία του. Κινδυνεύει, έτσι, το ΣΑΕ να καταστεί «…κίτρινο γράμμα στο συρτάρι».

Στο μεταξύ, τα μέλη του Προεδρείου του, άλλα παραιτημένα, άλλα βαρεμένα, άλλα «καπνό βγάζοντας ακόμη» δεν ξέρουν αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν, αν το Σύνταγμα της Ελλάδος εξακολουθεί να έχει κάποια ισχύ ή όχι, αν η ψήφος των ομογενών που τους εξέλεξαν είναι υποδεέστερη της υπουργικής απόφασης που τους καθαίρεσε!!!

Δεν λέμε ότι χρειάζεται ντε και καλά ένα «ΣΑΕ». Λέμε, όμως, ότι άλλο πράγμα είναι η πολιτική απόφαση να μην το έχεις και άλλο είναι να το αφήνεις να ξεφτίζει και να αυτοκαταργηθεί…

Κουβέντα, φυσικά για το δικαίωμα να ψηφίζουν οι απόδημοι ψηφοφόροι από τον τόπο διαμονής τους,  λέξη για τους δασκάλους που …αποσύρει για οικονομίες (!) το Κράτος,  ούτε νύξη  για τα στρατολογικά προβλήματα των παιδιών των Αποδήμων, τσιμουδιά και για όλα τα άλλα προβλήματα των Αποδήμων!

Κι όμως, σε μία τέτοια εκδήλωση για τον Απόδημο Ελληνισμό θα ανέμενε κανείς αν δεν δίνονταν  λύσεις, τουλάχιστον να ετίθεντο από πλευράς Πολιτείας τα προβλήματα για να δρομολογηθεί και η επίλυσή τους.

Κατά τα λοιπά, συγχαρητήρια την ΣΕΕΘΑ για την πρωτοβουλία της και μακάρι να βρει μιμητές στους πανεπιστημιακούς και αυτοδιοικητικούς χώρους. Συγχαρητήρια και στους εισηγητές και λοιπούς συντελεστές. Μην ξεχνάμε: Το καλύτερο είναι συχνά εχθρός του καλού.