Απολογισμός ΣΥΡΙΖΑ: Η ελπίδα που δεν ήρθε και η Ευρώπη που δεν άλλαξε!

ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΚΟΚΚΙΝΑΡΗ

Παιδίατρος-Συγγραφέας

Το πέρασμα από την ουτοπία στο ρεαλισμό είναι επώδυνη διαδικασία και αιτία για βαθιές ρίξεις που ενδεχομένως μπορούν να οδηγήσουν στην αυτογνωσία.Ωστόσο όταν αναλαμβάνεις τη διακυβέρνηση μιας χώρας και ελπίζεις πως η πολιτική σου θα είναι το υπομόχλιο για την ανατροπή της πολιτικής της λιτότητας στη Ευρώπη,τις συνέπειες της αποτυχίας σου δεν τις υφίστασαι εσύ μόνο προσωπικά αλλά τις επιμερίζεις πολύ πιο επώδυνα στα εκατομμύρια όσων σε εμπιστεύθηκαν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς σχέδιο είτε Α είτε Β,βασισμένος στη θεωρία των παιγνίων,επιχείρησε να ανατρέψει την κυριάρχη λογική της Γερμανίας στην Ευρωπαϊκή οικονομία,που συνοψίζεται στην αρχή πως η οικονομία είναι πάνω από την πολιτική και τους ευρωπαίους πολίτες.
Στα χρόνια μάλιστα που ακολούθησαν την πρώτη κρίση του 2010 η Γερμανία με συγκεκριμένες πολιτικές όπλισε την οικονομία της με εκείνους ακριβώς τους μηχανισμούς που θα της επέτρεπαν να απορροφήσει χωρίς κραδασμούς μια ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας από το Ευρώ.
Και όμως από άγνοια κινδύνου ο κ.Τσίπρας μέχρι την τελευταία στιγμή  επιχείρησε να “παίξει”το τελευταίο του χαρτί σε μια πολιτική παρτίδα που γνώριζε από την πρώτη στιγμή πως την είχε χαμένη.
Τα επίχειρα αυτού του τζόγου τα πλήρωσε και τα πληρώνει η ελληνική οικονομία που εισέρχεται σε μια νέα περίοδο ύφεσης με απρόβλεπτες συνέπειες.
Για τη χώρα μας λοιπόν,εξ’αντικειμένου, η ελπίδα δεν ήρθε ποτέ.Όσο για την Ευρώπη θα ξορκίζει για πολλά χρόνια το φάντασμα του ΣΥΡΙΖΑ,που πρακτικά αφόπλισε κινήματα όπως το ΠΟΔΕΜΟΣ στην Ισπανία,που ιδεολογικά είχαν ταυτιστεί με το ΣΥΡΙΖΑ.
Οι εικόνες με τους πολίτες να περιμένουν καρτερικά μπροστά στα μηχανήματα ανάληψης των Τραπεζών για να πάρουν 60 ευρώ είναι ο θρίαμβος της πολιτικής του Χερ Σόιμπλε,που θα υπενθυμίζει σε κάθε ευρωπαίο πολίτη πως πολιτικές τύπου ΣΥΡΙΖΑ οδηγούν σίγουρα στο ίδιο αποτέλεσμα τους πολίτες που θα επιλέξουν τη λογική αυτού του κόμματος!
Αυτός δυστυχώς είναι ο απολογισμός της σημερινής Κυβέρνησης και το λογαριασμό θα τον πληρώσουμε μετά την ταπεινωτική υπογραφή του τρίτου μνημονίου.