ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Ο νικητής!

 

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Το καμπανάκι σήμανε

Τα σήμαντρα χτυπάνε,

Εκλογές μυρίσανε

Και όλοι τους ρωτάνε:

 

Ποιός θα να ΄ναι νικητής

Διπλοστεφανωμένος,

Και ποιός θε να ναι ασκητής

Μπαρουτοκαπνισμένος!

 

Όποιος κερδίσει μάτια μου

Ο άλλος θε να …σκάσει!

Κι όποιος χαμένος θε να βγεί,

Ο …άλλος θε να κλάψει!

 

Τα μέτρα που επήρανε

Είναι βαριά σα βράχος!

Και όλους μας εσύρανε

Στου πέλαου το βάθος!

 

Κι από το βάθος σκοτεινό

Πιότερο ειν΄ο θώκος,

Χτύπημα παντοτινό

Στις τσέπες μας ο δόκος!

 

Αν ρίξεις ροζ τι θε να βγεί;

Μα, πρασινογαλάζιο!

Κι ρίξεις μπλε ως την αυγή

Θε να γενεί …γαλάζιο!

 

Αν πεις πως πράσινο εσύ

Θα πας για να ψηφίσεις

Κοίτα μην μείνει η …μισή

Μέχρι να την αφήσεις!

 

Γαλαζοπράσινο, μαβί,

Μπλέ και Ρόζ και Μαύρο,

Κι ότι κι αν ρίξεις στο κουτί,

Σαρδέλα ή και γαύρο,

 

Από την άλλη το πρωί

Ίδια θα έχεις γεύση,

Σε ακατάσχετη ροή

Και σε πλανεύτρα πλεύση!

 

Με τράπεζες, με δάνεια

δίχως ρετσίνα και κρασί,

ήδη νιώθεις άνοια

και τη ζωή μισή…

 

Κι ως γράφει κειός ο ποιητής

Που πλέρια είχε γνώση,

Που εθνικό τον είπανε,

Πριν να τα τεντώσει,

 

«Δυστυχισμένε μου λαέ,

Καλέ και ηγαπημένε,

Πάντοτ΄ευκολοπίστευτε

Και πάντα προδομένε!»