Ερωτήματα και απορίες

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Όσοι αντιμετωπίζουν τις καταγγελίες του πρώην υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Πανούση ως «μυθοπλασίες», κάνουν λάθος. Όχι το πρώτο.

Το ίδιο λάθος έκαναν και όσοι αντιμετώπισαν την επίθεση στον Γ. Κουμουτσάκο ως «περιθωριακό» συμβάν.

Το ίδιο σφάλλουν και όσοι μικροποιούν τη σημασία της επιστολής του έγκλειστου Ρωμανού για «μαύρες γιορτές».

Με το μεταναστευτικό και το προσφυγικό ζήτημα να βρίσκονται στην έξαρση που βρίσκονται  και την Ελλάδα σε οικονομική και κοινωνική  «ασφυξία»,  τίποτε δεν είναι χωρίς σημασία και δίχως βαρύτητα.

Πολύ περισσότερο καθώς οι καταγγελίες Πανούση αφορούν έναν ιδιαίτερα ευαίσθητο τομέα, αυτόν της τρομοκρατίας για τον οποίο ουκ ολίγες φορές έχει βρεθεί η Ελλάδα κατηγορούμενη από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (ΗΠΑ).

Φυσικά κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει (οπωσδήποτε όχι ο γράφων) ποιοι και σε ποιο βαθμό ενδεχομένως μπορεί να συμμερίζονται μερίδιο ανησυχίας, για τις φημολογούμενες επαφές κυβερνητικών στελεχών με έγκλειστους τρομοκράτες και φυλακισμένους του κοινού Ποινικού Δικαίου.

Η παραδοχή στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ ότι ενεργεί στο χώρο των φυλακών προς προάσπιση των δικαιωμάτων των φυλακισμένων δεν είναι κατ΄ ανάγκην επιλήψιμη. Δίνει, όμως, μία αληθοφάνεια στα καταγγελλόμενα η οποία θα πρέπει να διερευνηθεί.

Σε κάθε περίπτωση, η ακραία κυβερνητική επιθετικότητα εναντίον του καταγγέλλοντος, δεν αποτελεί ντε φάκτο και «τεκμήριο αθωότητας». Αντίθετα, προδίδει έναν έως και παρεξηγήσιμο εκνευρισμό.  Η δε κοινή εμφάνιση στον εισαγγελέα δύο υπουργών με ερωτήματα εάν έχει παραβιασθεί η περί του απορρήτου νομολογία, ερχόμενη σε ευθεία αντίθεση με την επικοινωνιακή προσπάθεια της κυβέρνησης να εμφανίσει τις καταγγελίες ως «μυθοπλασίες» του καταγγέλλοντος, γεννά πρόσθετα ερωτήματα και απορίες.

Είναι βέβαιο ότι το όλο ζήτημα απασχολεί ήδη πολύ σοβαρά τις αρμόδιες υπηρεσίες των ΗΠΑ και ορισμένων ευρωπαϊκών χωρών που έχουν πληρώσει και αυτές, όπως και κάποιες ελληνικές οικογένειες, βαρύ φόρο αίματος στο βωμό της εγχώριας τρομοκρατίας.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση για την Κυβέρνηση ισχύει ό,τι και για τη γυναίκα του Καίσαρος: Δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να το δείχνει. Γι αυτό και χρειάζεται να χαμηλώσει την αντι-Πανούσης ρητορική της αναμένοντας το αποτέλεσμα των ερευνών και το Πόρισμα της Δικαιοσύνης, στην οποία, άλλωστε ο ίδιος  ο Πρωθυπουργός τον προσκάλεσε να πάει!

Πρώτα να μάθουμε εάν τα καταγγελλόμενα είναι αληθή ή είναι “λόγια του κάρου”.

Έπειτα, ας διερευνήσουν, εάν θέλουν, τα αίτια που οδήγησαν τον κ. Πανούση στις αποκαλύψεις.

Η επωδός ότι ο θόρυβος γίνεται επειδή κάποιοι θέλουν και καλά να ρίξουν την κυβέρνηση ή επειδή είναι χολωμένοι, όσο εύκολα εκτοξεύεται, τόσο δύσκολα πείθει.