ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Να τα πούμε;

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

 

Αρχιμηνιά κι αρχή χρονιά

Ψιλή μου δενδρολιβανιά,

Μας πήρανε χαμπάρι

Και δεν έχουμε αμπάρι,

 

Να μπούμε μέσα του βαθιά

Να μη μας βρούνε αρμαθιά

Τραπεζίτες και εφόροι

Μας ταράξανε οι φόροι!

 

Τσίπρα βγάλαμε αρχηγό

Γιατί μας έλεγε: εγώ

Το μνημόνιο θα σώσω

Κι όλους θε να σας γλυτώσω…

 

Το είπε μια και το πε δυό

Μα τα ‘χει κάνει ρημαδιό

και μεις τώρα να βγούμε

απ΄την πόρτα δεν μπορούμε.

 

Με Τσακαλώτο υπουργό

Και με Σταθάκη δαγκωτό

Με Φίλη στο Παιδείας

Άσεμνο άνευ αδείας!

 

Κάναν’ οι Πόντιοι σαματά

Και κανείς δεν σταματά

Αυτή την κατηφόρα

Τώρα που επήραν φόρα…

 

Αρχιμηνιά κι αρχή χρονιά

Το «νέο» είναι στα σκαριά,

Τώρα θα μπουσουλήσει

Και θα μας καλοκαρδίσει.

 

Η ομογένεια μπροστά

Τραβά και πίσω δεν κοιτά

Τους εμπαθείς αφήνει

Κι όλα τα στραβά τα σβήνει!

 

Ο Στέφανος βγήκε εμπροστά

Έστειλε κάρτα στα παιδιά

Κι η Όλγα στο ταμπούρι

Να κραδαίνει το κουμπούρι!

 

Το σπίτι χάσανε και πλιό

Τώρα τους παν με το σπανιό

Σε νέο μετερίζει

Φίλε βράσε τώρα ρύζι!

 

Ο Κύπριος βγήκε στο κλαρί

Για να την κάνει γυριστή

Από ‘δώθε παν κι οι άλλοι

Μην την  πάθουνε σαν γάλοι…

 

Στις Ζαλοκώστας τη στοά

Με το ωμέγα και το ά

Ψάχνουν να βρούνε τρόπους

Ν’ αναστήσουνε  ανθρώπους

 

Πάλι να στήσουνε Σαέ

μη το ματιάσατε καλέ

και μη το λοιδορείτε

αν ποτέ σας δεν θα το δείτε!

 

Σαν την ψήφο σας κι αυτό

θα γίνει τώρα γυριστό

αφού στο τέλος  όλοι

δεν θα ρίξουνε το βόλι!

 

Αρχιμηνιά κι αρχή χρονιά,

Ψιλή μου δενδρολιβανιά,

Κι αρχή καλό μας χρόνο

Κι όπως λένε, μ΄ένα πόνο!

 

Νέο να βγάλουν αρχηγό

Της στάνης τους αβασταγό

Τα βάρη να σηκώσει

Τη νουδούλα να γλυτώσει.

 

Και ο Λεβέντης μορφονιός

Μοστράρει τώρα για γαμπρός

Άλλος κι αυτός φωστήρας

Και επίδοξος σωτήρας!!!

 

Κι αυτό το δόλιο το ΠΑΣΟΚ

Μπορεί να έπαθε το σοκ

Μα μένει εξουσία

Μ΄όλη του τη γερουσία

 

Πήγε και χώθηκε εκεί

Στις Κουμουνδούρου το χακί

Και πήραν΄όλοι θέση

Στην κυβέρνηση με φέσι!

 

Και έτσι τώρα τι να πει

Η φουκαριάρα η Ζωή

ΑΝΕΛ και  Συριζαίοι

Και Πασόκοι όλοι μοιραίοι!

 

Και μον’ εκείνη μένει εκτός

Γιατί δεν τούμπαρε εντός

Κι από μακριά κοιτάζει

Και βαριά αναστενάζει!!!

ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!