ΠΡΟΕΔΡΙΚΑ: Στην Μητρόπολη

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑΣ

Η πάνδημη παρουσία των πολιτικών στον Μητροπολιτικό ναό των Αθηνών, για την εξόδιο ακολουθία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ερμηνεύτηκε από πολλούς ως η τελευταία του προσφορά στην ενότητα, την οποία εν ζωή κανάκευε.

Ωστόσο, η παρουσία ορισμένων, τουλάχιστον, πολιτικών ιδιαίτερα εντυπωσίασε καθώς το αντίθετο θα ήταν αναμενόμενο, κρίνοντας από την γενικότερη στάση τους απέναντι στον εκλιπόντα πολιτικό ηγέτη. Είδαμε να συνωστίζονται πολιτικοί που η τυχόν απουσία τους καμία δεν θα προξενούσε εντύπωση. Να προσέρχονται, ακόμη και υποβασταζόμενοι, άλλοι, με τους οποίους η ιστορία έχει καταγράψει πολιτικές κάποτε και προσωπικές αντιπαραθέσεις, υπονομεύσεις, ζωηρές διαφωνίες με τον μεταστάντα.

Ρωτήσαμε τον πρόεδρο πως ερμηνεύει το γεγονός αυτό. Αν ο ίδιος πήγε στην Μητρόπολη. Και εάν έχει κάποια εξήγηση για το φαινόμενο να προσέλθουν και κάποιοι άνθρωποι που κανείς δεν θα πίστευε λίγα χρόνια πριν ότι θα παρακολουθούσαν την εξόδιο ακολουθία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

-Η απάντηση στο ερώτημα, είναι απλή και ευκόλως θα έλεγα εννοούμενη. Σε κηδείες πολιτικών που είχαν πολυκύμαντη κάποτε και αμφιλεγόμενη δράση εν ζωή, σε δημόσια πρόσωπα που γέννησαν έντονα θετικά ή και αρνητικά ή και τα δύο μαζί συναισθήματα, που σημάδεψαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την πολιτική ζωή ενός τόπου, πάνε συνήθως δύο κατηγορίες ανθρώπων: Αυτοί που συναισθανόμενοι την απώλεια πραγματικά λυπούνται γι αυτήν. Και οι υποκριτές. Με ρώτησες, κύριε δημοσιογράφε, αν εγώ πήγα στην Μητρόπολη. Όχι. Γιατί εγώ δεν ανήκω ούτε στην μία ούτε στην άλλη κατηγορία.