ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ: Η «επόμενη ημέρα» δεν θα είναι ίδια με το σήμερα

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Η από πολλούς μη αναμενόμενη υποψηφιότητα του Γιώργου Παπανδρέου για την Προεδρία του ΚΙΝΑΛ ήλθε να ταράξει τα ήδη λιμνάζοντα ύδατα στο μεταλλαγμένο Κίνημα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου με την επωνυμία Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ).

Ως γνωστόν στο ΚΙΝΑΛ προέκυψε θέμα ηγεσίας μετά την ασθένεια της Προέδρου του Κινήματος Φώφης Γεννηματά και την παραίτησή της προκειμένου να κοιτάξει την υγεία της. (σ.σ. Ευχές για ό,τι καλύτερο).

Επίσης ως γνωστόν ο Γιώργος Παπανδρέου, γιός του Ανδρέα Παπανδρέου υπήρξε πρόεδρος του μετά Ανδρέα ΠΑΣΟΚ, διαδεχθείς τον Κώστα Σημίτη, διετέλεσε δε και πρώην Πρωθυπουργός της Ελλάδος την περίοδο 2009-2011 και, μάλιστα, από τη θέση του πρωθυπουργού, ήταν ο πρώτος που αντιμετώπισε την προοπτική χρεοκοπίας της ελληνικής οικονομίας.

Για τους χειρισμούς του την επίμαχη περίοδο πολλά και αντικρουόμενα, ακούστηκαν από τη μία και την άλλη πλευρά. Η Ιστορία, κατέγραψε την  προσφυγή του σε νέα δανειακή σύμβαση για την κάλυψη των αναγκών χρηματοδότησης του χρέους της χώρας, παρά το «λεφτά υπάρχουν». Η σχετική αναγγελία από το ακριτικό νησί, που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις εντός και εκτός κόμματος, οδήγησε στην παραίτηση της Κυβερνήσεώς του και που εν τέλει, μετουσιώθηκε με τα γνωστά μνημόνια από τις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ που ακολούθησαν μετά την παραίτηση του Γιώργου Παπανδρέου από τη θέση του πρωθυπουργού,  τον Νοέμβριο του 2011 και την αποχώρησή του τον Μάρτιο του 2012 από την προεδρία του ΠΑΣΟΚ.

Η Ιστορία κατέγραψε, επίσης, και την ίδρυση του  πολιτικού κόμματος “Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών”, από τον Γιώργο Παπανδρέου καθώς και την ήττα του νέου κόμματος στις εκλογές του 2015. Από το 2017 ο κ. Παπανδρέου συμμετέχει στην Δημοκρατική Συμπαράταξη και στο Κίνημα Αλλαγής εκλεγείς βουλευτής  το 2019.

Η Ιστορία έχει ακόμη καταγράψει στην πολιτική καριέρα του Γιώργου Παπανδρέου και «ευτυχείς» περιόδους όπως όταν διετέλεσε υφυπουργός και αναπληρωτής υπουργός, αλλά και υπουργός Ενικής Παιδείας και Εξωτερικών, στις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη, ενώ εξελέγη και  πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, θέση που κατέχει μέχρι σήμερα.

Σκιαγραφήσαμε το πολιτικό προφίλ του κ. Παπανδρέου να καταδείξουμε ότι από τη μία ή την άλλη θέση, στο ένα ή το άλλο κόμμα, εγχωρίως και διεθνώς έχει διαδραματίσει ρόλο στα Δημόσια πράγματα τα τελευταία 40 χρόνια!

Γι αυτό και η απόφασή του να θέσει εκ νέου υποψηφιότητα και η τοποθέτησή του ότι ο τόπος χρειάζεται μία «νέα αλλαγή» έχει θορυβήσει πολλούς στην πολιτική σκηνή.

Δεν γνωρίζουμε τι θα επιλέξουν τελικά οι ψηφοφόροι του κόμματος ΚΙΝΑΛ. ‘Άλλωστε όλοι οι υποψήφιοι (τελικά έξι τον αριθμό;) έχουν ο καθένας τη δική του ιστορία. Εκείνο που γίνεται όμως αντιληπτό για όσους διαβάζουν μεταξύ των αράδων, είναι πως η υποψηφιότητα του Γιώργου Παπανδρέου «ανακάτεψε» τα πιόνια στην πολιτική σκακιέρα. Ίσως, μάλιστα γίνει αφορμή να αναδιαμορφωθεί το πολιτικό σκηνικό πριν αλλά και μετά τις επόμενες εκλογές.

Η απλή αναλογική θα είναι η διελκυστίνδα που θα προκαλέσει νέες ζυμώσεις, πιθανόν καινούργιους ανασχηματισμούς κομμάτων και ενδεχομένως  μεταβολές συνεργασιών με αντίκτυπο πολύ έξω από τα όρια του ΚΙΝΑΛ και του ΠΑΣΟΚ στο οποίο πιθανή εκλογή του Γιώργου Παπανδρέου θα αποτελέσει τη σήραγγα επανάκαμψης στελεχών του Κινήματος που σήμερα έχουν βρει στέγη σε όμορα κόμματα.

Μία τέτοια πιθανή εξέλιξη, αν και προβάλλεται ως «αναγέννηση» του ΠΑΣΟΚ (ΠΑΣΟΚ δεν γίνεται δίχως Παπανδρέου, λένε οι «ορθόδοξοι» της Χαριλάου Τρικούπη)  ίσως ενισχύσει περισσότερο εκείνους προς τους οποίους επισείετε σήμερα ως απειλή μια νέα «συσπείρωση». Αυτό θα συμβεί στο βαθμό που θα αποδυναμώσει σημερινές αντικυβερνητικές παρατάξεις. Αν έτσι γίνουν τα πράγματα, και εάν η απλή αναλογική φέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα  αδυναμίας σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης, η δεδηλωμένη δυσλειτουργία στην Ελλάδα πολυκομματικών Κυβερνήσεων θα καταλήξει σε νέες εκλογές με νέο εκλογικό νόμο και με τελική ενίσχυση της σημερινής κυβερνητικής παράταξης.

Εκτός και εάν η «δύναμη της αλλαγής» συμπαρασύρει τα μικρότερα κόμματα διαμορφώνοντας ένα νέο πολιτικό σκηνικό με δύο μονομάχους! Τόσους, δηλαδή, όσους στην πραγματικότητα αντέχει το πολιτικό μας σύστημα για να λειτουργεί ικανοποιητικά!

Εν κατακλείδι, από τις «αναταράξεις των υδάτων» ίσως αναδυθούν γοργόνες ίσως προκύψουν τερατο – γεννήσεις. Βέβαιο είναι πως η «επόμενη ημέρα» δεν θα είναι ίδια με το σήμερα.