Χαμηλοί τόνοι και συναινετική διάθεση στην συνέλευση της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης

Η σημαντική συμμετοχή μελών (εκτιμάται ότι παρευρέθηκαν πάνω από 250 μέλη) αλλά και το συναινετικό κλίμα που επικράτησε ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά της ετήσιας γενικής συνέλευσης της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης που έγινε την Κυριακή στο Andrianakos Centre του Alphington Grammar.

Η συνέλευση ξεκίνησε με μια έκπληξη: Απουσίαζε ο πρόεδρος, Βασίλης Παπαστεργιάδης ο οποίος βρισκόταν εκείνη την στιγμή στο νοσοκομείο για ένα σοβαρότατο πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει η μητέρα του.

Έδρα και μέλη (όσοι το γνώριζαν τουλάχιστον) ευχήθηκαν στον πρόεδρο να πάνε όλα καλά.

Χρέη προέδρου της συνέλευσης ανέλαβε ο αντιπρόεδρος, Τζιμ Μποσινάκης ο οποίος, ομολογουμένως συνέβαλε με τους χειρισμούς του να επικρατήσει μια συναινετική διάθεση.

Ο γραμματέας, Νίκος Κουκουβιτάκης, διάβασε τα πρακτικά τα οποία έγιναν αποδεκτά από το σώμα με τον Κώστα Καραμάρκο να διευκρινίζει πότε ξεκίνησε το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου της Κοινότητας, αναγνωρίζοντας συγχρόνως τα κινηματογραφικά φεστιβάλ που προηγήθηκαν επί Ελληνικής Εβδομάδας με ενέργειες του Σάκη Ζαφειρόπουλου.

Χωρίς αντιρρήσεις έγινε αποδεκτός και ο απολογισμός του προέδρου τον οποίο παρουσίασε ο κ. Μποσινάκης.

Ο Τζιμ Μποσινάκης, πλαισιωμένος από άλλα μέλη της Εκτελεστικής προεδρεύει της Συνέλευσης. Φώτο: Νέος Κόσμος

Στον οικονομικό του απολογισμό ο ταμίας, Μαρίνης Πιρπιρής, υπογράμμισε πως μετά την κρίση της πανδημίας , τα οικονομικά της Κοινότητας βελτιώθηκαν.

Όπως γράψαμε και την περασμένη εβδομάδα-και όπως σημείωσε και οκ. Πιρπιρής -η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης συνεχίζει, δικαστικά, πλέον, τις προσπάθειές της για να αποζημιωθεί έξτρα από την πολιτειακή κυβέρνηση για το μέρος του οικοπέδου του Bulleen που απαλλοτριώθηκε για να γίνει οδική αρτηρία.

Η Ελληνική Κοινότητα αποζημιώθηκε με το ποσόν των 10, 728, 898 δολαρίων από το δημόσιο.

Αυτός είναι ο κύριος λόγος που στον ισολογισμό της τα έσοδα της εμφανίζονται να εκτινάσσονται από 3,913,426 δολάρια το 2021 στα 17,042, 367.

Με ερώτηση του, ο Θόδωρος Μάρκος ζήτησε διευκρινήσεις για την αγορά κτιρίου στο 272 Russel st , Melbourne.

Το κτίριο αυτό, ουσιαστικά, αγοράστηκε για να γίνει «στέκι» των νέων αλλά και των ηλικιωμένων μας με χρήματα από την πολιτειακή και την ομοσπονδιακή κυβέρνηση.

Ο κ. Μάρκος διερωτήθηκε γιατί το κτίριο αυτό αγοράστηκε σε τιμή μεγαλύτερη από ένα πλησιέστερο κτίριο (που πουλήθηκε αργότερα) και αν αξιοποιηθεί (και πως) για τους λόγους που αγοράστηκε.

Τόσο ο κ. Πιρπιρής όσο και ο κ. Κουκουβιτάκης τον διαβεβαίωσαν ότι το συγκεκριμένο κτίριο θα αξιοποιηθεί με τον καλύτερο τρόπο ενώ από την απάντηση του ταμία έγινε γνωστό πως τα χρήματα που υποσχέθηκε η ομοσπονδιακή κυβέρνηση για τον σκοπό αυτό δεν έχουν δοθεί ακόμα στην Κοινότητα.

Σε ερώτηση του Ηλία Διακολαμπριανού, που ζητησε περισσότερες λεπτομέρειες για τα οικονομικά των εκκλησιών, των απογευματινών σχολείων και του Alphington Grammar καθώς και του Φεστιβάλ Αντίποδες ο κ. Πιρπιρής μεταξύ άλλων είπε:

“Το Alphington Grammar καταβάλει κανονικά το ενοίκιο του προς την Κοινότητα και ο ΔΣ της Κοινότητας συνειδητά δαπανά περισσότερα χρήματα για την ελληνομάθεια και τον πολιτισμό μας”.

Το μεγαλύτερο μέρος της συζήτησης στα γενικά θέματα καταναλώθηκε στην πρόταση του Κ. Καραμάρκου για ανοιχτή και δημόσια συζήτηση και διαβούλευση με θέμα την τροποποίηση του καταστατικού.

Σύμφωνα με τον κ. Καραμάρκο το καταστατικό χρειάζεται αλλαγές. Χαρακτηριστικά είπε:

«Με αφορμή το καταστατικό ας συζητήσουμε για το ποια Κοινότητα θέλουμε να έχουμε στο μέλλον, λαμβάνοντας υπόψη τα σημερινά και αυριανά δεδομένα.

Ως παραδείγματα αναφέρω τα παρακάτω ενδεικτικά:

1. Χρειάζεται το μισό καταστατικό και παραπάνω της ΕΟΚΜΒ να έχει αναφορές σε θέματα εκκλησίας, όταν για τα εκκλησιαστικά ζητήματα έχει αποφανθεί η ιστορία και αρμοδιότητα έχει και ασκεί η Αρχιεπισκοπή; Κυρίως αν λάβουμε υπόψη πως η Κοινότητα Μελβούρνης είναι δημοκρατική και κοσμική οργάνωση; Η πρόταση/το ψήφισμα λέει ελάτε να συζητήσουμε όλοι μαζί αυτό το θέμα και να διατυπώσουμε απόψεις και επιχειρήματα υπέρ και κατά.

2. Σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία όπως η Αυστραλία, σε μια παροικία με τόσους μικτούς γάμους , χρειάζεται να υπάρχει το άρθρο 4 που λέει membership should be confined to Greeks, those who have Greek parents and the descendants of Greek parents who are orthodox Christians; Eγώ πιστεύω πως στην Κοινότητα χωράνε όλοι και όλες, ανεξάρτητα από θρησκευτικές αναφορές για παράδειγμα. Ελάτε όμως να το συζητήσουμε μαζί το θέμα.

3. Χρειάζεται πλαφόν/ανώτατο όριο στις θητείες του προέδρου και γενικότερα των μελών της Εκτελεστικής (limit the terms of the executive); Για να διασφαλίσουμε την ανανέωση [και να προστατεύσουμε το κύρος της Κοινότητας έτσι ώστε ο οργανισμός να είναι μεγαλύτερο μέγεθος από τα άτομα που καλούνται να το υπηρετήσουν;] Εγώ πιστεύω πως χρειάζεται, αν άλλοι/ες έχουν άλλη άποψη να τη συζητήσουμε, να πούμε τα υπέρ και τα κατά και ας αποφασίσουν τα μέλη.

4. Χρειάζεται αλλαγή εκλογικού συστήματος, έτσι ώστε να εκπροσωπούνται όλες οι φωνές που συμμετέχουν και υπάρχουν στην Κοινότητα. Όχι μόνο το 55% που κέρδισε τις τελευταίες εκλογές για παράδειγμα, αλλά και το 45% στο οποίο ανήκω; Εγώ θεωρώ πως χρειάζεται αυτή η αλλαγή, ας γίνει μια ευρύτερη συζήτηση όμως, να δούμε τι πιστεύουν και άλλοι/ες.

5. Χρειάζεται το καταστατικό να έχει ποσοστώσεις για να διασφαλιστεί θεσμικά και όχι λόγω της καλής βούλησης κάποιων, η ουσιαστική συμμετοχή των γυναικών στη ζωή της Κοινότητας και του διοικητικού Συμβουλίου; Εγώ πιστεύω πως χρειάζεται.

Το ψήφισμα είναι πρόταση για συζήτηση που πρέπει να κάνουμε όλοι μαζί ανοιχτά, χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς λογικές πλειοψηφίας και μειοψηφίας. Δεν έχω θέμα για το ποιος συγκαλεί για παράδειγμα ή ποιος συντονίζει την Ομάδα Εργασίας για την αναθεώρηση του καταστατικού. Μπορεί να το κάνει το Δ.Σ. Αλλά να υπάρχει αντιπροσώπευση όλων και ανοιχτή διαβούλευση με τα μέλη και την παροικία.

Η συζήτηση για το μέλλον του οργανισμού χρειάζεται να αφορά όλα τα μέλη, ολόκληρη την παροικία, με τη συμμετοχή όλων, χωρίς αποκλεισμούς.

Ας προσπαθήσουμε να συζητήσουμε πρώτα όλοι και όλες μαζί και αν διαφωνήσουμε, ας διαφωνήσουμε στην Έκτακτη Γενική Συνέλευση, όχι τώρα, τώρα ας συζητήσουμε και ας αποφασίσουμε στην Έκτακτη Γενική Συνέλευση , με πλειοψηφίες και μειοψηφίες.

Άλλωστε, για να περάσουν καταστατικές αλλαγές χρειάζεται πλειοψηφία 75%. Ας προσπαθήσουμε να βρούμε κοινό τόπο (common ground), να δούμε αν μπορούμε να συμφωνήσουμε αν όχι σε όλα, τουλάχιστον σε ορισμένα . Aν διαφωνήσουμε μέσα σε ένα χρόνο, τότε, κατά πάσα πιθανότητα, δε θα αλλάξει το καταστατικό, το ζήτημα είναι τόσο απλό.

Θεωρώ πως αυτή η πρόταση μπορεί να περάσει ομόφωνα».

Από τις τοποθετήσεις που έγιναν υπέρ της πρότασης (Χρήστος Φίφης, Σάββας Γρηγορόπουλος, Θόδωρος Μάρκος) και εναντίον (Γιώργος Δημητρίου, Φώτης Καπετόπουλος, Χρήστος Καλαβρυτινός) διαπιστώθηκε πως ναι μεν όλοι συμφωνούν για την ανάγκη τροποποίησης του καταστατικού αλλά υπήρξε διαφωνία ως το ποιος θα έχει την πρωτοβουλία.

Προκειμένου να μην υπάρξει πόλωση και στο ζήτημα αυτό ο Κ. Καραμάρκος απέσυρε την πρόταση του έχοντας, συγχρόνως, την δέσμευση του ΔΣ ότι το θέμα της τροποποίησης του καταστατικού «θα τεθεί επί τάπητος».

Μερικές παρατηρήσεις για την συνέλευση:

*Η πλειοψηφία των μελών ήταν της πρώτης γενιάς. Θα περίμενε κανείς πιο πολλούς νέους.

Θα πρέπει η Κοινότητα να κάνει «σταυροφορία» και να ενθαρρύνει τους νέους να γίνουν μέλη της.

*Υπήρξε και πρόβλημα με την γλώσσα. Πολλοί ηλικιωμένοι δεν καταλάβαιναν αγγλικά, ενώ άλλα μέλη (όχι απαραίτητα νέοι στην ηλικία) δεν καταλάβαιναν ελληνικά.

Θα πρέπει να βρεθεί τρόπος θεσμοθετημένης χρήσης και των δυο γλωσσών για να μπορούν να συμμετέχουν όλοι.

Θα είναι λάθος η συνέλευση να διεξάγεται μόνο στα αγγλικά (όπως κάνουν άλλοι παροικιακοί οργανισμοί) αλλά δεν είναι και σωστό όσοι δεν ξέρουν ελληνικά να μην μπορούν να συμμετάσχουν. Να γίνει, λοιπόν, δίγλωσση η διεξαγωγή της συνέλευσης.

*Τέλος υπήρξε και πρόβλημα με τις μικροφωνικές εγκαταστάσεις με αποτέλεσμα πολλά μέλη να μην ακούν καλά. Αυτό δεν πρέπει να επαναληφθεί στο μέλλον.