Απεβίωσε η καθηγήτρια Μαθηματικών στο πανεπιστήμιο Temple Γεωργία Τριανταφύλλου

Η αείμνηστη Γεωργία Τριανταφύλλου. Φωτογραφία: Ευγενική παραχώρηση στον «Ε.Κ.»

Βοστώνη.- Απεβίωσε σε ηλικία 72 ετών η Γεωργία Τριανταφύλλου, καθηγήτρια των Μαθηματικών στο επιφανές πανεπιστήμιο Temple. Γεννήθηκε στη Σπερχειάδα Λαμίας.  Η αείμνηστη ήταν επιτυχημένη σύζυγος και μητέρα και επίσης άνθρωπος με αξιοζήλευτη διαδρομή και προσφορά στα ομογενειακά κοινά και με ασίγαστο πάθος στην ψυχή της για την Ελληνική Παιδεία, Γλώσσα και Κληρονομιά. Ονειρεύτηκε και πραγματοποίησε έμπρακτα το όνειρο για τη διδαχή της ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού σε μικρά παιδιά, με την ίδρυση πρότυπου Ελληνικού Νηπιαγωγείου στην κοινότητα του Αγίου Γεωργίου στην πόλη του Τρέντον Νέας Ιερσέης.

Στις εισαγωγικές εξετάσεις για το Τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αθηνών πέρασε τέταρτη κατά σειρά και πήρε υποτροφία. Οταν τελείωσε τις σπουδές της στην Αθήνα πήρε επίσης υποτροφία του DAAD (Deutscher Akademischer Austausch Dienst – Γερμανική Υπηρεσία Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών) που της επέτρεψε να κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Βόννης. Αφού απόκτησε το Διδακτορικό της δίπλωμα άλλαξε πάλι χώρα και πέτυχε μία μεταδιδακτορική θέση ως Member στο Institute for Advanced Study, Princeton. Είχε πει χαρακτηριστικά πως «ήταν μία ιλιγγιώδης πορεία αφού σε δέκα χρόνια μέσα έφυγα από το χωριό μου, άλλαξα τρεις χώρες, τρεις γλώσσες, τρία ακαδημαϊκά ιδρύματα και κατέληξα στο Princeton, στη Μέκκα των Μαθηματικών».

Η Παιδεία για την αείμνηστη Γεωργία Τριανταφύλλου, «είναι, όπως είχε πει, η γνώση της σοφίας του παρελθόντος και παρόντος και ταυτόχρονα η ανάπτυξη ενός τρόπου σκέψης για να εκτιμάμε και επιδιώκουμε σωστά και σπουδαία πράγματα στη ζωή».

Με τον σύζυγό της Βλαδίμηρο Βίσνικ γνωρίστηκαν όταν σπούδαζε στη Βόννη της Γερμανίας.

<Ηταν μεγάλη χαρά και υπερηφάνεια για μένα” , είχε δηλώσει παλαιότερα (2014) στον Εθνικό Κήρυκα,  να διδάσκω Μαθηματικά στους Ελληνες φοιτητές στη μητρική μου γλώσσα, να μεταφέρω τη γνώση στη χώρα μου, και να ξεπληρώσω λίγο από το τεράστιο χρέος που ένοιωθα για την πατρίδα. Παρ’ όλα αυτά δεν μπορέσαμε να μείνουμε στην Ελλάδα μακροπρόθεσμα, κυρίως γιατί ήταν αδύνατο για τον Βλαδίμηρο να εργασθεί σε πανεπιστήμιο ως αλλοδαπός που ήταν. Για να πάρει την ελληνική υπηκοότητα θα χρειαζόταν 7 χρόνια παραμονής στην Ελλάδα, όταν δε έφευγε στο εξωτερικό για κάποιο συνέδριο του αφαιρούσαν τις ημέρες».

Με στοιχεία από ekirikas.com