Λίγο πριν την Ανάσταση: Κάποιοι παίζουν εν ου παικτοίς…

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Ενώ ο Οικουμενικός Ελληνισμός μαζί και όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί ανά τον κόσμο ετοιμάζονται να πανηγυρίσουν την Ανάσταση του Θεανθρώπου ο Απόδημος Ελληνισμός βρίσκεται αντιμέτωπος με μεμονωμένα περιστατικά που συντηρούν το βαρύ κλίμα της Μεγάλης Εβδομάδας…

Ο λόγος για τα απαράδεκτα συμβαίνοντα στην Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης, αλλά και για τα αποκαρδιωτικά συντελούμενα στο Μόναχο της Γερμανίας με την  περιπέτεια του μεγαλύτερου ελληνόγλωσσου σχολείου εκτός Ελλάδας. Κυρίως, όμως, αναφερόμαστε στη στάση της γενέτειρας τόσο στα ζητήματα αυτά όσο και σε επιμέρους  ελληνογεννή θέματα όπως είναι η επιστολική ψήφος των Απόδημων, με τα ηλεκτρονικά «παρατράγουδα», αλλά  και οι εμφανίσεις ορισμένων πολιτικών στην αλλοδαπή.

Βέβαια στην «κακή τύχη» της Ελληνικής Ομοσπονδίας στην Νέα Υόρκη, η κυβέρνηση δεν έχει πολλά πράγματα να κάνει για να την αποτρέψει, αν και το άρθρο  108 του Συντάγματος αφήνει κάποια ουσιαστικά περιθώρια “δράσης” κυρίως σε συμβουλευτικό ρόλο. ( Tο Kράτος μεριμνά για τη ζωή του απόδημου ελληνισμού και τη διατήρηση των δεσμών του με τη μητέρα Πατρίδα).  Ωστόσο, στο ζήτημα του Σχολείου του Μονάχου η κυβέρνηση έχει το “πάνω χέρι” (…Επίσης μεριμνά για την παιδεία και την κοινωνική και επαγγελματική προαγωγή των Eλλήνων που εργάζονται έξω από την επικράτεια). Φαίνεται ότι το αρμόδιο Υπουργείο έχει επιλέξει το παράδειγμα του “Πόντιου Πιλάτου”, παρά το ότι η εφαρμογή του δεν έδωσε, ποτέ και πουθενά, θετικά αποτελέσματα…

Ελληνικό χρώμα έχουν  και οι ευθύνες για τα  συμβάντα στο υπουργείο Εσωτερικών με την διαρροή των E-mails Αποδήμων που δημιούργησαν αναστάτωση στις τάξεις των Ελλήνων ψηφοφόρων του εξωτερικού καθώς έθετε ευθέως θέμα προστασίας των προσωπικών τους δεδομένων. Και εξ αυτού του λόγου η συμμετοχή των αποδήμων Ελλήνων ψηφοφόρων  στις Ευρωεκλογές, αν και τριπλάσια, περίπου, εκείνης της συμμετοχής στις εθνικές εκλογές, κρίνεται ως εξαιρετικά μικρή. (Παρά κάτι 50.000)

Κορωνίδα “αστοχίας” η παρουσία Ελλήνων πολιτικών στις ομογενειακές Παροικίες με αφορμή τις κατά τόπους παρελάσεις για την 25^η Μαρτίου. Παρουσία η οποία, σε ορισμένες τουλάχιστον περιπτώσεις, άφησε σε ομογενειακούς παράγοντες και ΜΜΕ παράπονα για “αφανή”  εκπροσώπηση, ίσως και πολιτική ατολμία…

Δυστυχώς,  το ελληνικό κράτος ανέκαθεν έδειχνε απροθυμία «…να παρακολουθήσει με το επιβαλλόμενο ενδιαφέρον την πορεία όλων των ξενιτεμένων Ελλήνων. Η δε ηγεσία της Ελλάδος, η πολιτική και η πνευματική εξακολουθεί ουσιαστικά να αγνοεί τον Απόδημο Ελληνισμό και, πάντως, τον κρατεί σε απόσταση», όπως γράφαμε και το Νοέμβριο του 2022, ενθυμούμενοι τον αείμνηστο ομογενή εκδότη, Μπάμπη Μαρκέτο!

Θα πείτε: Και η Ομογένεια τι κάνει; Γιατί δεν αυτό-οργανώνεται σε μία αυτό-χρηματοδοτούμενη Συνομοσπονδία (;) ώστε από θέσεως ισχύος, πλέον και μία «μία φωνή» να μπορέσει να επιλύσει κάποια από τα προβλήματα τόσο στις διμερείς σχέσεις της με τη γενέτειρα όσο και ανάμεσα στις συνδικαλιστικές της οργανώνεις;

Δυστυχώς, όπως και το Δεκέμβριο σημειώναμε από την ίδια στήλη: «πολύ φοβόμαστε πως δίχως μία  παν-ομογενειακή ηγεσία, κάτι σαν  το απενεργοποιημένο από τις ελληνικές κυβερνήσεις ΣΑΕ , (“το Νέο ΣΑΕ” όπως το έχει αποκαλέσει ο πρόεδρος του Hellenic Congress of America, Νίκος Αποστολόπουλος) ΠΟΤΕ δεν θα μπορέσει η πολύ-διαφορετική, η πολύ-διασκορπισμένη και η πολύ-άσχολη Ομογένεια να λάβει ενιαία απόφαση πάνω σε ένα κεντρικό ζήτημα όπως είναι το θέμα της εκπροσώπησής της διεθνώς, και στη γενέτειρα, ίσως κατά το πρότυπο των οργανώσεων των Αποδήμων του Ισραήλ.

Θα λέγαμε, εν κατακλείδι, ότι ο εκτός συνόρων Ελληνισμός, δυναμικός οικονομικά, επιβλητικός  επιστημονικά, αλλά τραυματισμένος οργανωτικά, σε αντιδιαστολή με την πρώτη του πατρίδα, εξακολουθεί να προσβλέπει σ΄ αυτήν. Και τούτο, παρά το γεγονός ότι στην τελευταία, σε ό,τι αφορά την εν τη ευρεία εννοία Ομογένεια, κάποιοι, λίγο πριν την Ανάσταση,  στην ¨πλάτη” της, εξακολουθούν να «παίζουν εν ου παικτοίς»…