ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Μια Ελλάδα μια μπαλάντα!

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

 

Τέσσερις λεβέντες,

Και παλικαρόπουλα

Στο γκουβέρνο βάλαμε

Κι’ όλους τους τρελάναμε.

Και ο θείος από τα παλιά,

τ’ αυτί τραβούσε στα παιδιά,

 

Που τον  βρήκατε μωρέ,

Όπως τα κλωσόπουλα,

Τι κι αν Κώστα τον  φωνάζουν

Του άλλου Κώστα  που λιμνάζουν

Τα στραβά και τα κουτσά

Θα τα βρείτε εμπροστά!

 

Μα και κείνος του ΠΑΣΟΚ

Του Αντρέα την σπατάλη

Που ‘πνιξε στο χρέος

Την Ελλάδα μες το δέος

Αντί λίγο να την σιάξει,

Έκανε το μίνι, μάξι!

 

Αμ κι οι άλλοι Γιώργη γιο,

Απ’  την οικογένεια,

Στο καράβι βάλανε

Καπετάνιο κάνανε,

Μόνο που δεν νόγαγε

Ούτε και που ρώταγε…

 

Και τις ξέρες στη σειρά

Στο σημάδι έβαλε,

Πάνω τους ετράκαρε

Το καράβι μπάταρε,

Και μας φόρεσε  πεσκέσι

Το μνημόνιο και φέσι!

 

Κι ήρθε ο Αντώνης ο ψηλός,

Όπου πριν εβρόνταγε,

δεύτερο μνημόνιο,

Κι άλλο πανδαιμόνιο!

Μέτρα και κυκλώματα,

Κι’ Ανεμομαζώματα.

 

Όσπου έφυγε κι αυτός,

Κι ο Αλέξης πρόβαλε

Λίγο αριστερούλης

και δημαγωγούλης.

Πάνω που πιστέψαμε

Ότι ξεμπερδέψαμε,

 

Από τα δύο τα κακά,

Κι άλλο μας προέκυψε

Και μνημόνιο έκανε

Κι όλους μας εξέκανε

Και Ταμείο μα και κόφτη

Σύνταξη, μισθούς να κόφτει!

 

Κι η ελπίδα η μικρή,

Κείνη που υποσχέθηκε,

Μακριά μας πέταξε

Γρήγορα μας ξέχασε,

Και εμείς στην παραζάλη

Χορεύουμε όλοι πεντοζάλη

 

Κώστας Γιώργος και μαζί,

Αντώνης και Αλέξης τώρα

Τέσσερα ονόματα

Τέσσερα παπλώματα,

Η Ελλάς απόκαμε

Να ξεσηκωθεί δεν πρόκαμε.

 

Να κι ο Γιώργης στη σκηνή,

Για το «δίκιο» του μιλεί

Και ο Κώστας μες τη σιωπή του

κι ο Αντώνης τη βολή του

Ο Αλέξης προίκισε

Το θεριό πως νίκησε.

 

Μα το θεριό γερά κρατεί,

Κι ό,τι θέλει επιβάλει

Όμως  εμείς ανόητοι

Μοιάζουμε αδιανόητοι,

Αντί λυγμών και κλάματα
ξαστοχούμε θάματα!

 

Σ΄ ένα τέτοιο κι ο Σημίτης

πόνταρε κι αυτός ξανά

βγήκε και ζητά και ρέστα

φίλε άστα, τώρα χέστα!

Που τα κάνατε, σμπαράλια

και την Ελλάδα όλη χάλια!

 

Για να έρθει ο Πανούλης

Τροφαντός και πονηρούλης

Να μας πει πως η Βουλή

Αντισυνταγματικά  βαρεί

Όλοι στ’ όριο ψηφίζουν

Κι από πάνω χαχανίζουν!

 

Και δεν έφτανε αυτός

Βγήκε και ο Προεστός

Λίγο να τον επαινέσει

Τον Αλέξη να πονέσει

Μια κι ευθύς ξομολογάει

Πως το Σύνταγμα αψιφάει!

 

Απ’  το τέλος στην αρχή,

Τέσσερις λεβέντες,

Και παλικαρόπουλα

Τέσσερα κλωσσόπουλα,

Στο γκουβέρνο βάλανε

Κι’ όλους μας τρελάνανε!…