ΓΝΩΜΗ: Το περιστατικό με την ελληνική Σημαία και το μαθητή στην Κρήτη

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Οι συμμαθητές του νεαρού βρήκαν ένα συμβολικό τρόπο για να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους στη διεύθυνση του ΓΕΛ Γαζίου, στο Ηράκλειο Κρήτης.

Αντιγράφουμε από τον τοπικό Τύπο -μιας και η απόσταση δεν μας επιτρέπει να έχουμε δικό μας ρεπορτάζ: <<Διαστάσεις έχει λάβει το περιστατικό στο Λύκειο του Γαζίου, όπου ένας μαθητής απεβλήθη από το σχολείο επειδή το πρωί της παραμονής της 28ης Οκτωβρίου, ύψωσε σε στύλο την ελληνική σημαία, κάτι που δεν είχε γίνει από το Λύκειο τα τελευταία 4 χρόνια, παρά το ότι το θέμα είχε θιχτεί αρκετές φορές στο παρελθόν.
Οι μαθητές του Λυκείου, σε ένδειξη συμπαράστασης προς τον συμμαθητή τους αλλά και σε μια συμβολική πράξη κράτησαν ο καθένας στα χέρια του μια μικρή σημαία και “ύψωσαν” και δέκα μεγάλες ελληνικές σημαίες σε διάφορα σημεία.
Παράλληλα, πριν την καθιερωμένη πρωινή προσευχή, οι μαθητές συγκεντρώθηκαν στην αυλή και έψαλλαν τον εθνικό ύμνο. 
Οι συμμαθητές του παιδιού που τιμωρήθηκε με το επιχείρημα ότι ήταν επικίνδυνο που ανέβηκε στον στύλο για να ανεβάσει τη σημαία, πρωτοτύπησαν και αντί να μετατρέψουν το Λύκειο σε ένα ακόμη σχολείο που τελεί υπό κατάληψη, βρήκαν ένα διαφορετικό, πιο αιχμηρό τρόπο να εκφράσουν τη δυσαρέσκεια τους στη διεύθυνση του σχολείου.
Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αναμένεται η αντίδραση της διεύθυνσης του σχολείου σχετικά με το θέμα και τις καταγγελίες που αφορούν στην υπόθεση που έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις.
Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με πληροφορίες του Flashnews.gr ο μαθητής που προχώρησε σε αυτή την πράξη είναι φιλήσυχος και καλός μαθητής.  Πηγή: Flashnews.gr>>

Όση απογοήτευση προκάλεσε η τιμωρία του μαθητή, τόσο ενθουσιασμό και εθνική υπερηφάνεια σκόρπισε η ενέργεια η δική του και των συμμαθητών του. Πράξη αλληλεγγύης, πατριωτισμού και λεβεντιάς.

Έφερε. όμως, στη μνήμη μία άλλη ενέργεια του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα (περιέργως πως τηρεί σήμερα σιγήν ιχθύος για το γεγονός του Ηρακλείου) ο οποίος κάλεσε στο Μαξίμου και δώρισε στον Αλβανό μαθητή μία ελληνική σημαία, γιατί δεν του επέτρεψαν να την κρατήσει κατά τη σχολικά παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.

Σε αυτή την περίπτωση, γνώμη μας είναι ότι ο Πρωθυπουργός έκανε λάθος -όχι για τον εθνολογικό συμβολισμό, αλλά γιατί το εθνικό μας Σύμβολο δεν το κάνεις “δώρο” σε πακέτο ή ανοικτό! Κανείς, ποτέ και σε κανέναν. Πολύ περισσότερο σε άτομα με διαφορετικό θρήσκευμα και εθνότητα…
Στην περίπτωση του Λυκείου Γαζίου, η ενέργεια της διεύθυνσης, εγείρει ερωτηματικά. Είναι σωστό ότι η διεύθυνση έχει την ευθύνη να προστατεύει την εντός του σχολείου -και της αυλής του- σωματική ακεραιότητα των μαθητών. Την ίδια ευθύνη φέρει, όμως για το γεγονός ότι με την (σκόπιμη;) παράλειψή της επί σειρά ετών να αναρτήσει επί του ιστού την ελληνική σημαία, ως ζητούσαν οι μαθητές και είχε εκ του κανονισμού υποχρέωση, έθεσε τις προϋποθέσεις για να διακινδυνεύσει ο μαθητής ακόμη και τη ζωή του…

Οι συμμαθητές του Στέλιου το είπαν ξεκάθαρα στην τηλεόραση “…ο Στέλιος έκανε αυτό που και μεις θέλαμε να κάνουμε”. Αυτός -και ως μέλος του 15μελούς- είχε το κουράγιο να το επιχειρήσει. Αν δεν λογάριασε τη σωματική του ακεραιότητα, είναι κάτι που εκ των υστέρων έχριζε σχολικής νουθεσίας και συστάσεων, αλλά και γονικής ορμήνιας. Σε καμία περίπτωση, όμως, τιμωρίας. Μόνον επαίνων.

Το εθνικό σύμβολο μας έδειξαν οι πρόγονοί μας, μας έδειξε και ο ήρωας Σολωμός Σολωμού, πως το υπερασπίζεσαι, πως το  τιμάς και πως το προστατεύεις. “Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία”, έγραφε ο  Ανδρέας Κάλβος. Και ο Στέλιος και -όπως έχει αναγραφεί- αρετή είχε, είχε και τόλμη. Αλλά γι αυτό, και εάν ακόμη ήσουν υποχρεωμένος εκ του νόμου να τον τιμωρήσεις, παράλληλα όφειλες να του έχεις απευθύνει θερμούς τιμητικούς λόγους και ένα παρατεταμένο χειροκρότημα.

Και, φυσικά, να έχεις έστω εκ των υστέρων σπεύσει να αποκαταστήσει την ελληνική σημαία εκεί όπου της αρμόζει: Στον υψηλότερο ιστό στου σχολικού σου κτιρίου, ζητώντας, παράλληλα, και συγγνώμη από την τοπική κοινωνία. Αλλά πως θα τιμήσεις κάποιον ή θα καταλάβεις τα κίνητρά του, όταν εσύ δεν τα ασπάζεσαι;

Αναγνωρίζουμε, όμως, ότι οι πρόσφατες αντιφατικές έως και διφορούμενες απόψεις που εκφράστηκαν από το Υπουργείο Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων για το εθνικό μας σύμβολο, το πότε και πως αυτό αναρτάται σε  ένα δημόσιο κατάστημα, πόσο μένει επί του ιστού κλπ. δημιούργησαν μία σύγχυση.  Αλλά η απουσία ελληνικής σημαίας επί σειρά ετών από ένα Σχολείο, δεν είναι αποτέλεσμα σύγχυσης. Είναι σκόπιμη ενέργεια ή σκοπούμενη παράλειψη. ‘Ισως στο πνεύμα μιας παρεξηγημένης παγκοσμιότητας. Ίσως στη δύνη των αριστερών  δοξασιών.  Ίσως, τέλος, ακόμη και σε καθαρά προσωπικές απόψεις.

Η πρόθεση του προέδρου της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης (περίπου 280 τον αριθμό) Πέτρου Γαλάτουλα να προσκαλέσουν τον ριψοκίνδυνο πατριώτη μαθητή, να παραστεί τιμητικά στην προσεχή εθνική μας παρέλαση στην “καρδιά” της Νέας Υόρκης, την 5η Λεωφόρο, αποτελεί ένα καλό “μάθημα” για να συμπεριληφθεί στα σχολικά βιβλία. Πάντα, άλλωστε η ελληνική Ομογένεια έδινε το παράδειγμα φιλοπατρίας, ευεργεσίας και συλλογικής αρετής. Και κακώς δεν αποτελεί “διδακτέα ύλη” τουλάχιστον σε τριτοβάθμιο  επίπεδο.

ΥΓ: Το 2006, είχαμε προσκληθεί από το Πάντειο Πανεπιστήμιο (Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού) να δώσουμε διάλεξη στους φοιτητές για τον ομογενειακό Τύπο. Εκείνο που μας είχε καταπλήξει, ήταν το ενδιαφέρον με το οποίο παρακολούθησαν οι φοιτητές, η πληθώρα των εύστοχων ερωτημάτων που μας είχαν υποβάλει και οι τοποθετήσεις τους, μετά το πέρας της διάλεξης. Που σημαίνει, μάλλον το Κράτος είναι αυτό που διαχρονικά  καθεύδει…