ΑΝΑΛΥΣΗ: Πρωτομαγιά, απόδημος Ελληνισμός και η Κυβέρνηση

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ
Πρώτη του Μάη και οι αγώνες των εργατών για καλύτερες συνθήκες εργασίας-αμοιβής, συνεχίζονται με απεργίες, σ΄όλο τον κόσμο.

Την ίδια ώρα, και λίγα μόλις 24ωρα από την Ανάσταση του Θεανθρώπου, γιορτάζει και η Φύση τη δική της ανάσταση, από την “νάρκη” του χειμώνα στην ανθοφόρο δημιουργία της άνοιξης και του καλοκαιριού.

Ο νέος μήνας, όμως, είναι μήνας και ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα, εξελίξεις που περιλαμβάνουν δύο εκλογικές αναμετρήσεις, μία για την Ευρωβουλή και μία για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Η εξέλιξη των αναμετρήσεων αυτών θα προδιαγράψει εν πολλοίς και το αποτέλεσμα των γενικών βουλευτικών εκλογών που θα γίνουν κι αυτές εντός του 2019, σε άγνωστο εισέτι μήνα.

Σε ό,τι αφορά ειδικότερα την ομογένεια, μέσα στον Μάιο θα έχουμε την συζήτηση του πολυνομοσχεδίου, στο οποίο περιλαμβάνεται η ανασυγκρότηση του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ) και την απόφαση της Κυβέρνησης επί του Πορίσματος της Ειδικής Επιτροπής του ΥΠΕΣ, για την ψήφο των εκτός Ελλάδος Ελλήνων ψηφοφόρων.

Δυστυχώς, όση καλή προαίρεση και να επιστρατεύσει κανείς, δεν μπορεί παρά να εκφράσει την αντίθεσή του στις κυβερνητικές μεθοδεύσεις επί των δύο αυτών, πολύ σημαντικών για την Ομογένεια, ζητημάτων.

1.Σε ό,τι αφορά την ανασυγκρότηση του ΣΑΕ, αυτή επιχειρείται κατά τρόπο εντελώς προχειρολόγο, άνευ ουδεμιάς προ συνεννόησης με κόμματα και την ομογένεια. Και εάν μεν για την ανασυγκρότηση του ΣΑΕ το νομοσχέδιο μπορεί να περάσει με απλή πλειοψηφία από τη Βουλή, για την ψήφο των αποδήμων απαιτούνται 200 ψήφοι, που σημαίνει ότι δίχως προηγούμενη διαβούλευση με τα κόμματα της αντιπολίτευσης, το νομοσχέδιο θα καταψηφιστεί. Όπως, άλλωστε, συνέβη, δυστυχώς, και με το νομοσχέδιο της Κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή, το 2007, αλλά και με τα δύο προσχέδια νόμων που έχει καταθέσει η Νέα Δημοκρατία των Κυριάκου Μητσοτάκη ήδη από το 2016, το πρώτο, ως αξιωματική αντιπολίτευση και το δεύτερο υπό τύπο τροπολογίας. Και τα οποία ουδέποτε ευδόκησε ο Πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, να τα εισαγάγει στην ολομέλεια προς συζήτηση…

Δεν είναι, όμως, μόνον ζήτημα Κανονισμού της ελληνικής Βουλής τα δύο αυτά νομοσχέδια. Αφορούν τις σχέσεις Ελλάδος- Ομογένειας και, ειδικότερα, την οργάνωση της Ομογένειας και τα δημοκρατικά της δικαιώματα.

Η ανάρτηση του Νομοσχεδίου για το ΣΑΕ στο opengov.gr δεν αποδίδει -μέχρι στιγμής τουλάχιστον- τα αναμενόμενα από τους “εμπνευστές” του νέου ΣΑΕ, από το ΥΠΕΞ. Μέχρι και την 1η Μαίου και ενώ η προθεσμία λήγει την 7η του παρόντος μήνα, μόνον ΕΝΑΣ ομογενειακός παράγοντας έχει εισάγει παρατηρήσεις του επί των προτεινομένων άρθρων. Αυτό αποδεικνύει την μικρή απήχηση που έχει στους απόδημους η μονομερής ενέργεια του ΥΠΕΞ να αγνοήσει την οργανωμένη ομογένεια από τις διαβουλεύσεις και να εισαγάγει αυτοβούλως “νεοφανείς” θεσμούς, όπως η “αυτοχρηματοδότηση” και η “αυτοοργάνωση” σε μία οργάνωση που -εντούτοις!- το ίδιο το Υπουργείο οργανώνει!

Και ενώ η “αυτοχρηματοδότηση” έχει ακουσθεί και προταθεί και από πλευράς Ομογένειας, τα προηγούμενα χρόνια, ασφαλώς δεν εννοούσαν πως θα βρίσκουν οι ομογενείς χρήματα για να συγκαλεί έκτακτα Συνέδρια όποτε το θέλει ο Υπουργός Εξωτερικών! Ούτε πίστευαν ότι η αποστολή του ΣΑΕ θα καταλήξει να είναι απλώς “συμβουλευτική” για θέμα αποδήμων, δηλαδή, μιά τρύπα στο νερό! (Διαφορετικά, θα πρέπει, ο όποιος αρμόδιος για τον Απόδημο Ελληνισμό Υφυπουργός Εξωτερικών, να αποδείξει πως η υποτιθέμενη, εν παραδείγματι, “συμβουλή” του ΣΑΕ προς το Υπουργείο Οικονομικών, να μην φορολογούνται οι απόδημοι με εισόδημα στην Ελλάδα από το πρώτο ευρώ, θα μπορέσει να υλοποιηθεί και όχι να παραμείνει εις τον αιώνα μία απλή συμβουλή)…

Κοντολογίς, Αυτοχρηματοδότηση πάει πακέτο με την αυτο οργάνωση. Αν ισχύεια αυτό, τότε ας αφήσουν μόνη την Ομογένεια να αποφασίσει για το είδος και την οργάνωση που θα την αντιπροσωπεύσει παγκοσμίως. Δεν μπορεί η ελληνική Βουλή δια της Επιτροπής για τον Απόδημο Ελληνισμό να ρυθμίζει ζητήματα των αποδήμων, όπως εκπροσώπηση στις συνελεύσεις του ΣΑΕ ερήμην των Αποδήμων. Ούτε να θεσμοθετεί ποιοι θα έχουν ψήφο στο ΣΑΕ και ποιοι όχι. Μήτε να προτείνει προέδρους και να συγκαλεί γενικές συνελεύσεις δίχως σχετική απόφαση του προεδρείου του ΣΑΕ!

Το έχουμε εξηγήσει επανειλημμένως. Με αυτοχρηματοδότηση δεν μπορεί να λειτουργήσει το ΣΑΕ εκτός και εάν, με το καταστατικό του πείσει την ομογένεια για την χρησιμότητά του και την εμπράγματη ανταπόδοση που θα έχει εις αυτήν, η μηνιαία χρηματική εισφορά. Ελπίζουμε δε, κάποιοι να μην πιστεύουν ότι θα στήνουμε φέστιβαλς στον κόσμο για να χρηματοδοτείται το ΣΑΕ!!! Ούτε ότι θα βάλει η ομογένεια το χέρι στην τσέπη, για να αποκτήσει μόνον το (αχρείαστο;) δικαίωμα των “συμβουλών” της προς τις ελληνικές κυβερνήσεις. Την ίδια ώρα που το κέντρο λήψεως αποφάσεων θα βρίσκεται στην Αθήνα… η οποία θα τους “ανακαλεί εις την τάξη” κάθε φορά που δεν θα συμφωνεί με τις “συμβουλές” της!

Η Ομογένεια, μπορεί και πρέπει να συμβάλει στην συνολική χρηματοδότηση του ΣΑΕ κατά ένα μόνον μέρος. Το υπόλοιπο θα πρέπει είτε να καλύπτεται από το εθνικό κέντρο, είτε από διεθνείς ευρωπαϊκούς κλπ. οργανισμούς, εάν, φυσικά, και εφόσον η νομική δομή του νέου ΣΑΕ θα προσφέρει τέτοιες δυνατότητες.

2.Στο άλλο μεγάλο θέμα της ψήφου των εκτός Ελλάδος Ελλήνων ψηφοφόρων, θα αναμένουμε να δούμε το Πόρισμα της Επιτροπής, στην οποία, όμως, κατά πρωτοτυπία, δεν συμμετείχε κανένας φορέας των Αποδήμων!

Από τα μέχρι στιγμής γνωστά -και διαρρέοντα- όμως, θα σημειώσουμε ότι δεν μπορεί να μιλάμε με 3 βουλευτές αποδήμων στο Ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Οι Απόδημοι Ελληνες ψηφοφόροι, είναι -κατά διασταλτική έννοια- ΕΤΕΡΟΔΗΜΟΤΕΣ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ. Και ό,τι ισχύει για τους δεύτερους, πρέπει να ισχύσει και για τους πρώτους. Η ψήφος έχει την ίδια ισχύ. Απαγόρευση ψήφου, στους έχοντες το δικαίωμα, ισοδυναμεί με ποινή. Οι ψηφοφόροι είναι μιας κατηγορίας πολίτες.

Αν δεν τηρηθούν αυτές οι θεμελιώδεις αρχές των Αθρωπίνων Δικαιωμάτων -και κάθε δημοκρατικού Συντάγματος-, δεν μπορούμε να μιλάμε για δημοκρατία, ισονομία και ισοπολιτεία.

Επομένως, μπορεί ο Μάιος να είναι μήνας πολιτικών εξελίξεων για το εσωτερικό της Ελλάδος, για τον εκτός συνόρων Ελληνισμό, όμως, μάλλον θα παραμείνει ένας ακόμη χαμένος μήνας μέσα στον οποίο θα περιμένουν οι απόδημοι από τα πολιτικά κόμματα -και ιδίως από την Κυβέρνηση-  να σπάσουν το φράγμα του κομματικού τους “φόβου” και να τους αποδώσουν πλήρη τα δικαιώματά τους.  Αναγνωρίζοντας, έτσι, έμπρακτα και την διαχρονική προσφορά του Απόδημου Ελληνισμού στην πατρίδα.