«Των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν»!

Άποψη του ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Ενα-ένα κομμάτι της οργανωμένης Ομογένειας προσέρχεται και συμμετέχει στον εθνικό έρανο για την ενίσχυση των πυρόπληκτων συμπατριωτών μας. Ξεκίνησε η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής, καθώς και της Αυστραλίας, ακολούθησαν σύλλογοι όπως οι Παμμακεδόνες Μελβούρνης, η Παγκρητική Ένωση Αμερικής, και οι Ευρυτάνες της Αμερικής, για να αναφέρουμε εντελώς ενδεικτικά ορισμένους μόνον συλλόγους.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τις προσεχείς ημέρες ο κατάλογος θα αυξηθεί και το τελικό ποσόν που θα συγκεντρωθεί θα είναι για μία ακόμη φορά, αξιόλογο. Δυστυχώς, όμως, και πάλι θα διαμοιρασθεί, και θα χαθούν τα ίχνη του ανάμεσα σε Ιδρύματα, σε Εκκλησίες, σε Δήμους και Κοινότητες…

Εμείς, όσο και εάν κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε «γραφικοί» και να καταντήσουμε «κουραστικοί», θα επανέλθουμε στα όσα υποστηρίζαμε στο  άρθρο μας   περί της ανάγκης «…σύστασης  -σε συνεννόηση με την οργανωμένη Ομογένεια-  «ενός Ειδικού Ταμείου στην Ελλάδα,  στο οποίο θα κατατίθεται το αποτέλεσμα των ερανικών προσφορών των Αποδήμων Ελλήνων, για την αντιμετώπιση κάποιας εθνικής καταστροφής είτε άλλων έκτακτων περιστάσεων,  π.χ. σεισμοί, πλημμύρες κλπ.».

Αμέσως μετά τη δημοσίευση του ως άνω άρθρου μας, λάβαμε στο email μας, αλλά και στη σελίδα μας στο Facebook επαινετικά και ενθαρρυντικά σχόλια για την πρότασή μας αυτή. ‘Όπως, όμως επισημαίνουν και πολλοί από τους αναγνώστες-επιστολογράφους μας, εκφράζοντας την εμπειρική τους γνώση, «…μην περιμένετε να εισακουσθείτε». Ποιος ξέρει; Γίνονται και στις μέρες μας θαύματα! Έστω και σιωπηρώς…

Εμείς δεν θα χάσουμε την ελπίδα μας, η οποία, άλλωστε πάντα πεθαίνει τελευταία! Γι αυτό και θα επαναλάβουμε εδώ, την καταληκτική παράγραφο του ως άνω άρθρου μας της 19^ης Αυγούστου 2021. Γράφαμε εκεί: «Ωστόσο, όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας, εάν υπήρχε ένας αξιόπιστος και ανεξάρτητος (από κόμματα κλπ.) κρατικός φορέας που θα μπορούσε να εγγυηθεί την σωστή και με απόλυτη διαφάνεια διανομή και αξιοποίηση των χρημάτων της Ομογένειας για την κάλυψη των πρώτων επειγουσών αναγκών των  πυρόπληκτων –σε πρώτο στάδιο- και την διάθεση χρημάτων για κοινωνικής υφής έργα,  στη συνέχεια, και σε συνεργασία με την ελληνική κυβέρνηση αλλά και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, θα ήταν η καλύτερη  εθνική επιλογή για τους Απόδημους Έλληνες».

Επιμένοντας σ΄ αυτό, και επειδή «το ταγκό θέλει δύο» θα υπενθυμίσουμε τι έκαναν το 1940 Οι Ελληνοαμερικανοί προκειμένου να βοηθήσουν την Ελλάδα. «Πώς έδρασε η Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Νέας Υόρκης, τον Οκτώβρη του 1940; Οργάνωσε συγκέντρωση 120 Ελληνικών Σωματείων και μαζί με την Αρχιεπισκοπή, τον Έλληνα Πρέσβη και τους εκδότες του τότε ομογενειακού Τύπου, συγκρότησαν παναμερικανική οργάνωση! Την Greek War Relief Association Inc.”   Όλα αυτά και την τεράστια προσφορά της οργάνωσης,  τα έχουμε γράψει σε παλαιότερο σχετικό μας άρθρο.

Που, λοιπόν, είναι σήμερα ο εθναρχικός ρόλος των Αρχιεπισκόπων; Που είναι η πατριωτική οργανωτική συνδρομή των ομογενών μεγάλο –επιχειρηματιών; Που είναι η αγωνιστική συμβολή του ομογενειακού Τύπου; Η απουσία όλων αυτών από το προσκήνιο είναι εκκωφαντική!»

Σήμερα η Εκκλησία ακολουθεί το δρόμο «Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν..» Δεν Πρωτοστατεί, Δεν Συντονίζει. Δεν Συμμετέχει. Ακολουθεί τον μοναχικό της δρόμο. Το ίδιο πράττουν και οι ομογενειακές οργανώσεις. Πλέον ο καθένας μόνος του…

Ωστόσο, όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό,  εάν –από το ένα μέρος- είχαμε και πάλι δημιουργία μιας παν-αμερικανικής ή μιας παν-αυστραλιανής ή μιας Παν-ευρωπαϊκής οργάνωσης (ακόμη καλύτερα μιας παγκόσμιας ομογενειακής οργάνωσης) στην οποία θα συμμετείχαν αξιόλογα στελέχη της Ομογένειας, αλλά και Αμερικανοί επιφανείς, και, από το άλλο μέρος  εάν υπήρχε στην Ελλάδα αυτός ο αξιόπιστος και ανεξάρτητος (από κόμματα κλπ.) κρατικός φορέας που αναφέραμε στο άρθρο μας, θα ήταν η καλύτερη εθνική επιλογή για τον Οικουμενικό Ελληνισμό!

Ας μην περιμένουμε μια εθνική πολεμική συμφορά για να οργανωθούμε! «Των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν»!