ΑΠΟΨΗ: Περί ψήφου Αποδήμων

Πέντε παρατηρήσεις στο πολύ ενδιαφέρον άρθρο-ανάλυση του Κώστα Στεφανίδη  (Συντονιστής Οργάνωσης Βάσης του ΜΕΡΑ25 στη Μελβούρνη) με τίτλο «Γιατί ψηφίζουμε στις Ελληνικές εκλογές;» που δημοσιεύθηκε στην ομογενειακή εφημερίδα της Μελβούρνης, «Νέος Κόσμος».

1.Εν αρχή να διευκρινίσουμε ότι το θέμα της ψήφου από τον τόπο διαμονής αφορά αποκλειστικά τους Έλληνες που διαμένουν στο Εξωτερικό. Δηλαδή, τους κατόχους ελληνικής ταυτότητας ή ελληνικού διαβατηρίου, και είναι εγγεγραμμένοι στα ελληνικά δημοτολόγια και στους ελληνικούς εκλογικούς καταλόγους.  (Ανεξαρτήτως τυχόν δεύτερης υπηκοότητας). Με την έννοια αυτή η τοποθέτηση ότι «όποιος Έλληνας πολίτης έχει το δικαίωμα να ψηφίσει περνώντας τα σύνορα, πρέπει να έχει και το δικαίωμα να ψηφίσει στον τόπο κατοικίας του», είναι ορθή.

2.Δεν είναι ορθή, κατά την άποψή μας η θέση που εκφράζει ο αρθρογράφος πως «Εφ’ όσον κάποιος υποβάλλει Ε1, Ε2 ή Ε9, άρα πληρώνει κάποιο φόρο και έχει οικονομικά συμφέροντα στην Ελλάδα, καλώς έχει το δικαίωμα να ψηφίζει». Πουθενά το Σύνταγμα δεν αναφέρει ως προϋπόθεση για το δικαίωμα ψήφου οικονομικά κριτήρια. Ούτε μπορεί να γίνει αποδεκτό ότι «Μια υπολογίσιμη μάζα ψηφοφόρων είναι το μοναδικό κίνητρο για να κάνει το Ελληνικό κράτος ουσιαστικές κινήσεις για την Ομογένεια». Το Σύνταγμα επιβάλει – έστω και ένας Έλληνας να βρίσκεται στο εξωτερικό- «’Αρθρο 108: «1. Tο Kράτος μεριμνά για τη ζωή του απόδημου ελληνισμού και τη διατήρηση των δεσμών του με τη μητέρα Πατρίδα. Eπίσης μεριμνά για την παιδεία και την κοινωνική και επαγγελματική προαγωγή των Eλλήνων που εργάζονται έξω από την επικράτεια»…

3.Η παθογένεια των «εφευρημάτων» της Αντιπολίτευσης στην προσπάθειά της να μικρύνει την «μερίδα» των εκτός συνόρων ψηφοφόρων δημιουργεί πολλά ευτράπελα και παράλογα  παραδείγματα, σαν κι αυτά που σωστά αναφέρει ο αρθρογράφος.

4.Δεν συμφωνούμε, όμως,  ότι ο εκτός Ελλάδος ελληνισμός για να αποκτήσει ψήφο έχει δήθεν υποχρέωση να αποδείξει την ελληνικότητά του και την αγάπη του για την γενέτειρα. Μιλάει γι αυτό η διαχρονική προσφορά του στα πεδία των μαχών, στα Οικονομικά καθέκαστα, στα Εθνικά Δίκαια, στις τοπικές και εθνικές Ευεργεσίες. Κραυγάζει η αδιάλειπτη προσφορά του σε κάθε πτυχή της ελληνικής πολιτικής, κοινωνικής, επιστημονικής και καλλιτεχνικής ζωής της γενέτειρας.  Δεν είναι, άλλωστε, οικονομικό το ζήτημα. Ούτε είναι θέμα Παιδείας.  Είναι πρωτίστως ζήτημα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ και ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ.

5.Συμφωνούμε με την Επιστολική ψήφο. Θα προσθέταμε εμείς και την Ηλεκτρονική Ψήφο. Και όπου ελληνικά προξενεία είναι ενδεχομένως εύκολα προβάσιμα στους απόδημους, και κάλπες.

Ας μας επιτραπεί και μία τελευταία παρατήρηση: Όταν μιλάμε για δικαιώματα των εκτός Ελλάδος Ελλήνων και ομογενών δεν μπορούμε, δεν πρέπει, να τα βλέπουμε μέσα από «κομματικά γυαλιά», να πολιτικολογούμε. Οι Απόδημοι διεκδικούν την ψήφο από μακριά γιατί αυτό είναι ΣΥΝΤΑΓΑΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥΣ Δικαίωμα. Επιπρόσθετα, γιατί δεν προσβλέπεται στο εξωτερικό “άδεια” στους εργαζόμενους Απόδημους και ομογενείς  για να ψηφίσουν στην Ελλάδα. Επίσης, για να αποφύγουν την ταλαιπωρία και το κόστος να ταξιδέψουν. Και οι Απόδημοι, στις εκλογές, θα ψηφίσουν από τον τόπο τους,  κατά την κρίση τους και την προτίμησή τους.  Και οι “ψήφοι” θα απευθύνονται σε ΟΛΑ τα κόμματα.