Τέσσερα κεφαλαιώδη ζητήματα πριν την υπερψήφιση του νομοσχεδίου για την ψήφο των αποδήμων

ΕΠΕΙΔΗ οδηγούμαστε στην υπερψήφιση του νομοσχεδίου για την ψήφο των αποδήμων με μεγάλη πλειοψηφία, συρόμενοι πίσω από την απλουστευτική ορμή μιας ισχυρής, αν όχι παντοδύναμης κυβέρνησης, χωρίς ουσιαστική συζήτηση…

Επειδή τα σοβαρά κεντροαριστερά-σοσιαλδημοκρατικά και αριστερά κόμματα πρέπει να μάχονται για αρχές και με θετικό προγραμματικό λόγο χρειάζεται να είναι μπροστάρηδες χειραφέτησης και δημοκρατικών δικαιωμάτων και όχι συμπληρώματα συντηρητικών κυβερνήσεων και ακροδεξιών πολιτικών χώρων, όπως η Νίκη και οι Σπαρτιάτες…, επιτρέψτε μου, επιγραμματικά, να αναφέρω τέσσερα ζητήματα που χρειάζεται να τεθούν ακόμη και την τελευταία στιγμή, ως προαπαιτούμενα, πριν το ΠΑΣΟΚ για παράδειγμα, ή η Πλεύση Ελευθερίας, υπερψηφίζουν μια καθολική άρση περιορισμών στην άσκηση του εκλογικού δικαιώματος των απόδημων Ελλήνων πολιτών που ζουν μόνιμα στο εξωτερικό και είναι ήδη εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους.

Έστω και αν η διαφαινόμενη άρση των περιορισμών δεν θα οδηγήσει, εκτιμώ, σε δραστική αλλαγή του εκλογικού σώματος.

1ον. Να ζητήσουν να υπάρχει ανώτατο χρονικό όριο, σχετικά με το μετά από πόσα χρόνια απουσίας διατηρείς, ως απόδημος, το δικαίωμα της ψήφου.

Για παράδειγμα, η Αυστραλία σε σβήνει από τους εκλογικούς της καταλόγους, Αναστέλλει το δικαίωμα αυτό, μετά από 6 χρόνια μόνιμης απουσίας από τη χώρα. Μπορείς να ξαναγραφτείς άμεσα και ηλεκτρονικά, με τον επαναπατρισμό σου. Απόδημοι Έλληνες πολίτες χωρίς ζωντανή, χωρίς βιωματική σχέση με την Ελλάδα, χωρίς εκπλήρωση στρατιωτικής θητείας για τους άρρενες, ή χωρίς εξαγορά θητείας, δεν είναι ούτε σωστό ούτε δίκαιο να έχουν μόνιμο δικαίωμα ψήφου.

2ον. Στην Ελλάδα του κομματικού και ταυτόχρονα αδύναμου κεντρικού Κράτους, τις εκλογές τις διεξάγουν υπηρεσιακοί υπουργοί, ή υπηρεσιακές κυβερνήσεις κατά περίπτωση. Από τη στιγμή που αποδεχόμαστε αυτήν την αρχή, δεν μπορείς να αφήσεις τα διαδικαστικά, σχετικά με τη σύνθεση του εκλογικού σώματος, κομμάτι του οποίου αλλάζει με την πρόσθεση των απόδημων τώρα, στις υπηρεσίες του Υπουργείου των Εσωτερικών. Αυτή η αρμοδιότητα, για εύλογους λόγους, είτε ασκείται διακομματικά, είτε ασκείται από μια ανεξάρτητη αρχή.

Στην Αυστραλία για παράδειγμα, υπάρχει η Αυστραλιανή Εκλογική Επιτροπή. Αυτή διεξάγει τις εκλογές, αυτή αλλάζει, λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία των απογραφών, τα όρια των εκλογικών περιφερειών.

3ον. Η συζήτηση και η ψήφιση του νομοσχεδίου στη Βουλή να συνδυαστεί με αίτημα για τη διευκόλυνση της άσκησης εκλογικού δικαιώματος για τους Έλληνες και τις Ελληνίδες πολίτες εντός συνόρων. Η δημοκρατία, η πολιτική και οι εκλογές, νομιμοποιούνται και προστατεύονται όταν αποτελούν κομμάτι της ζωής της συντριπτικής πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος. Όταν δηλαδή υπάρχει μεγάλη συμμετοχή. Αυτοακροτηριάζονται, αν δε διευκολύνεις τη συμμετοχή των εποχικά, των μερικώς, των έκτακτα εργαζόμενων πολιτών.

Με το παράδειγμα της Αυστραλίας, πάλι, στις ομοσπονδιακές εκλογές του Μάιο του 2022, σχεδόν οι μισοί Αυστραλοί πολίτες ψήφισαν 10-15 μέρες πριν την επίσημη ημέρα των εκλογών, σε 500 ειδικά εκλογικά κέντρα που υπήρχαν σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες της χώρας. Ακόμη και μερικά τροχοφόρα εκλογικά κέντρα υπήρχαν, για τις πιο απομακρυσμένες περιοχές της μεγάλης και αραιοκατοικημένης χώρας του Νότου. Σε αυτές τις περιοχές ήταν η κάλπη που πήγαινε στον/στην ψηφοφόρο!

Άξιο προσοχής στην Αυστραλία, είναι το γεγονός ότι το ποσοστό όσων ψήφισαν στα ειδικά εκλογικά κέντρα, πρόωρα, αντανακλά, στη συντριπτική του πλειοψηφία, το ποσοστό των όσων εργάζονται έκτακτα, εποχικά ή με μερική απασχόληση!

4ον. Τώρα είναι η ώρα να τεθεί το ζήτημα των πολιτικών και των εκλογικών δικαιωμάτων των μονίμων και νόμιμων μεταναστών και των οικογενειών τους, που ζουν στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια. Τα συμφέροντα και η συμμετοχή των «αλλοδαπών» μεταναστών στην πολιτική ζωή και στις εκλογές στην Ελλάδα, συμβαδίζουν άμεσα με τα συμφέροντα ολόκληρης της χώρας. Τα συμφέροντα και οι προσδοκίες των εντός ελληνικών συνόρων «αλλοδαπών» μεταναστών συμβαδίζουν πιο πολύ με τα συμφέροντα της ευρύτερης Ελλάδας, από ό,τι αυτά των απόδημων Ελλήνων…

Η εκχώρηση δικαιωμάτων στους νόμιμους και μόνιμους μετανάστες που ζουν, εργάζονται και ονειρεύονται μαζί μας, στις ίδιες πολυκατοικίες και στις ίδιες γειτονιές, χρειάζεται να συζητηθεί τώρα, άμεσα, με αφορμή και αυτό το νομοσχέδιο.

Δεν έχεις προοπτική ως κόμμα, αλλά και ως πολιτικός χώρος, αν δε θέτεις και αν δεν εξηγείς στην ευρύτερη νεοελληνική κοινωνία, τα μεγάλα προοδευτικά αιτήματα της εποχής μας. Είτε ψηφίσεις ναι, είτε όχι, στο νομοσχέδιο για την άρση των περιορισμών για την άσκηση εκλογικού δικαιώματος από τους απόδημους Έλληνες.

ΡΗΡΔιευκρινίζουμε και δηλώνουμε ότι το παρόν δημοσίευμα εκφράζει τις προσωπικές απόψεις του συντάξαντος το άρθρο και δεν απηχεί κατ’ ανάγκην τις απόψεις της Panhellenic Post, η οποία δεν υιοθετεί ούτε δύναται να ελέγξει τα αναφερόμενα. Το Panhellenic Post, χάριν της πολυφωνίας, προτίθεται να παράσχει βήμα και σε κάθε διαφορετική ενδεχομένως άποψη παντός ενδιαφερομένου επί των θεμάτων που αναφέρονται στην επιστολή.

 

*Ο Κώστας Καραμάρκος μεγάλωσε στην Εράτυρα, ένα κεφαλοχώρι του Νομού Κοζάνης. Στην Μελβούρνη βρέθηκε το 1981, για να ζήσει μαζί με τον πατέρα του, που βρίσκονταν εκεί ως μετανάστης από το 1971,

Η ενασχόλησή του με την δημοσιογραφία ξεκίνησε με τον κοινοτικό πολυγλωσσικό σταθμό της Μελβούρνης 3ΖΖΖ-92.3FM.

Στην Ελλάδα έζησε την περίοδο 1998-2013,  κυρίως στην Αθήνα, αλλά και στη Θεσσαλονίκη για 2 χρόνια. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος (Μακεδονία, Θεσσαλονίκη, Αγγελιοφόρος, 103 FM), εργάστηκε ως Ειδικός Σύμβουλος στη Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού του Υπουργείου των Εξωτερικών, αλλά και ως δημοσιογράφος στο Πολιτικό Γραφείο του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου.

Ο νέος κύκλος της ζωής του στη Μελβούρνη ξεκίνησε δημοσιογραφικά με την αρχισυνταξία στην αγγλική έκδοση της ομογενειακής εφημερίδας ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.

(από εργασία του)