ΓΝΩΜΗ: Η ομογένεια, τα εθνικά θέματα και οι κινητοποιήσεις

ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Είμαστε ευχαριστημένοι που η ομογένεια, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής τουλάχιστον,  φαίνεται να  έλαβε το ερέθισμα και προχώρησε στην οργάνωση συλλαλητηρίου για την απαράδεκτη τακτική του Ταγίπ  Ερντογάν να ωθεί προς τα ελληνικά σύνορα –με διάφορες διευκολύνσεις – και στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου,  ένα ετερόκλητο μείγμα μεταναστών, με σκοπό να εκβιάσει την Ευρωπαϊκή Ένωση, και να υπονομεύσει την κοινωνική γαλήνη της Ελλάδος.

Παράλληλα, ευχόμαστε η διοργάνωση, στην ελληνική πλατεία της Αστόριας, την “πλατεία Αθηνών”, την Κυριακή, να έχει την μεγαλύτερη δυνατή επιτυχία και να στείλει ηχηρό μήνυμα προς την Άγκυρα και τους λοιπούς εμπλεκόμενους αποδέκτες. Η ομογένεια της Νέας Υόρκης οφείλει να δώσει ενωμένη το πατριωτικό παρόν στην συγκέντρωση.

Ωστόσο, επειδή το συλλαλητήριο της Κυριακής στην Αστόρια, το εκλαμβάνουμε ως την έναρξη, μόνον του αγώνα της παγκόσμιας ομογένειας να αποκρούσει την τουρκική προκλητικότητα τόσο στον Έβρο όσο και στο Αιγαίο, προκλητικότητα η οποία εντάσσεται σε γενικότερα σχέδια του Ταγίπ  Έρντογαν να αμφισβητήσει την ελληνική κυριαρχία σε θάλασσα και στεριά,  θέλουμε να επισημάνουμε τα εξής:

  1. Στο μέλλον οι οργανώσεις συλλαλητηρίων της Ομογένειας, κατά την άποψή μας, θα πρέπει να περιλαμβάνουν τους ομογενείς και των πενήντα Πολιτειών και να διεξάγονται όχι σε πλατείες, αλλά μπροστά από το Λευκό Οίκο ή τον Ο.Η.Ε.. Εκεί προσλαμβάνουν την βαρύτητα της καθοριστικής παρέμβασης, όπως έγινε το 1974.     Οι μεγαλειώδεις πράγματι σε όγκο και παλμό διαδηλώσεις  χιλιάδων ομογενών, που έγιναν τον Σεπτέμβριο του 1974 στην Ουάσιγκτον,  αλλά και την Νέα Υόρκη, και το Σικάγο, με αίτημα την διακοπή της στρατιωτικής βοηθείας προς την Τουρκία ύστερα από την εισβολή τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο και την παράνομη χρησιμοποίηση των αμερικανικών οπλών από τους Τούρκους για κατακτητικούς σκοπούς,  πρέπει να είναι το μέτρο σύγκρισης. Τότε επέφεραν το αμερικανικό «εμπάργκο» κατά της Τουρκίας. Σήμερα, πρέπει να επιφέρουν αναλόγου βαρύτητας αποτέλεσμα.
  2. Για να συμβεί αυτό, όμως, πρέπει να υπάρχει κινητοποίηση ΟΛΩΝ των μεγάλων ομογενειακών οργανώσεων σε επίπεδο ομοσπονδιών και Εθνικοτοπικών.  Αυτό συνεπάγεται μία εκ των προτέρων παν-ομογενειακή συγκέντρωση των ηγετικών παραγόντων των οργανώσεων αυτών, ώστε να υπάρξουν συντονισμένες κινήσεις και  οργανωμένη αντίδραση. Τότε θα είναι και αποτελεσματική η παρέμβαση της Ομογένειας, όταν παράλληλα με την κινητοποίηση των ομογενών μας, βρούμε τα «σημεία» εκείνα του αμερικανικού Συντάγματος που πλήττονται από την προκλητικότητα του Ερντογάν και τις διακηρυγμένες «βλέψεις» του Τούρκου Προέδρου για τις «γαλάζιες πατρίδες» του!..  Και υπάρχουν τέτοια «σημεία» και όχι μόνο στον Καταστατικό Χάρτη της Αμερικής…
  3. Η κινητοποίηση της Ομογένειας διεθνώς μπορεί να γίνει, όμως, και με άλλους τρόπους. Η μαζική αποστολή τηλεγραφημάτων προς τους ομοσπονδιακούς Γερουσιαστές , τους πολιτειακούς Βουλευτές και τον Λευκό Οίκο, είναι μια παλιά δοκιμασμένη μέθοδος που αποδίδει. Σε περιόδους, μάλιστα όπως αυτή που διανύουμε τον προκριματικών εκλογών για την ανάδειξη των υποψηφίων για τις εκλογές που θα αναδείξουν τον νέο ένοικο του Λευκού Οίκου, αποκτούν μία πρόσθετη αξία.  Κατά παράδοση, ο ομογενειακός Τύπος της  Νέας Υόρκης, τα χρόνια που διεξήγαγε  ενικούς αγώνες, δημοσίευε υποδείγματα τηλεγραφημάτων καθώς και τις διευθύνσεις των  Γερουσιαστών κλπ. διευκολύνοντας, έτσι,  την αποστολή χιλιάδων τέτοιων τηλεγραφημάτων.
  4. Σήμερα υπάρχει και το Διαδίκτυο το οποίο μπορεί να αξιοποιηθεί για τους εθνικούς σκοπούς. Πρέπει να απασχοληθούν μ΄ αυτό οι οργανώσεις ώστε να βρουν τον προσφορότερο τρόπο (emails κλπ.).

Ή  κινητοποίηση της ομογένειας  στην Νέα Υόρκη, η πρώτη μαζική μετά τις συγκεντρώσεις στον ΟΗΕ  για την Συμφωνία των Πρεσπών,  είναι μία καλή αρχή.  Τα συνθήματα πρέπει να αφορούν τόσο τον Έβρο και την απαράδεκτη, απάνθρωπη και προκλητική συμπεριφορά του Ταγίπ  Έρντογάν απέναντι στους άτυχους μετανάστες τους οποίους μεταχειρίζεται ως πιόνια, όσο και για την κατάσταση στα νησιά του Βόρειου Αιγαίου για την οποία βασικός υπεύθυνος είναι και πάλι ο Ταγίπ  Ερντογάν. Και η ευθύνη του αυτή αναδεικνύεται ανάγλυφη από το δεδομένο ότι μόλις ΣΗΜΕΡΑ,  Σάββατο 7 Μαρτίου 2020, αποφάσισε να απαγορεύσει (;) την «απόδραση» λαθρομεταναστών από τα παράλια της χώρας του, χαρακτηρίζοντας «επικίνδυνο» για τη ζωή τους τον διάπλου του Αιγαίου.  Κάτι που ίσχυε και που όφειλε να έχει πράξει από την πρώτη στιγμή, λαμβάνοντας και τα απαραίτητα μέτρα αποτροπής τους. Άφησε, όμως,  πολιτικά  ασυνείδητος  όπως πάντα, να «πνιγούν» μικροί και μεγάλοι μετανάστες στη θάλασσα, να κατακλυσθούν, από όσους επέζησαν, τα ελληνικά νησιά, πριν «μεγαλόθυμα»  ενδιαφερθεί τάχα για την ζωή των λαθρομεταναστών, τους οποίους  αυτός, ο Ταγίπ Ερντογάν, έβγαλε εκβιαστικά στον κακοτράχαλο δρόμο τόσο προς το Αιγαίο όσο και προς τον Έβρο!