Τα θέματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο εκτός συνόρων Ελληνισμός. Μέρος Ι.

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Τρία είναι τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα, κατά την άποψή μας, ο εκτός Ελλάδος ευρισκόμενος ελληνισμός, η ελληνική Ομογένεια, παγκοσμίως.  Τα συνοψίζουμε: Η Γλώσσα, η αφομοίωση και η συρρίκνωση – αδράνεια των οργανώσεών της. Καθώς, μάλιστα, το 2019 είναι έτος εκλογών στην Ελληνική πατρίδα, στα θέματα προστίθεται, ως τέταρτο, και εκείνο της ψήφου των Ελλήνων ψηφοφόρων του εξωτερικού.  Αυτό το τελευταίο, της ψήφου, τίθεται πλέον με την έννοια του «το κάνουμε ή δεν το κάνουμε», διότι η ελληνική τακτική του «ήξεις-αφήξεις» ούτε στη γενέτειρα και τα πολιτικά της εν γένει κόμματα περιποιεί  τιμή, ούτε στους εν δυνάμει απόδημους ψηφοφόρους αρμόζει, πιστεύουμε, τοιαύτη συμπεριφορά.

Για την θεματολογία αυτή, θα αφιερώσουμε τέσσερα άρθρα, όσα κατά την δική μας εκτίμηση, είναι και τα θέματα. Ένα για τη Γλώσσα, ένα για την αφομοίωση, ένα για τις οργανώσεις και ένα για την ψήφο.

Θα αρχίσουμε από το τελευταίο, το πλέον επίκαιρο, το θέμα της ψήφου.

Πρόσφατα, η Panhellenic Post είχε την τιμή να δημοσιεύσει την επί του θέματος της ψήφου των αποδήμων άποψη, του εκδότη του μηνιαίου περιοδικού της Νέας Υόρκης, με παναμερικανική κυκλοφορία, «Estiator» κ. Παναγιώτη Μακριά.

Τον περασμένο Οκτώβριο, για το θέμα της ψήφου, είχε πραγματοποιηθεί εκδήλωση από το Πρόγραμμα για την Ελληνική Διασπορά (Greek Diaspora Project at SEESOX) του Κέντρου Νοτιοανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, την Ομάδα Ελληνικής Πολιτικής της Βρετανικής Εταιρείας Πολιτικών Σπουδών και τη διαΝΕΟσις, υποστηριχθείσα από το Ίδρυμα Ωνάση.

Πρόσφατα, άλλωστε, συνεστήθη στο Υπουργείο Εσωτερικών επιστημονική Επιτροπή υπό την Προεδρία του Γεν. Γραμματέα του ΥΠΕΣ κ. Κώστα Πουλάκη πάντα για το θέμα της ψήφου των Αποδήμων.

Επίσης πρόσφατα, στο πλαίσιο του Συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας και της ειδικής ημερίδας που έγινε για το θέμα της ψήφου, κυκλοφορήσαμε ως Panhellenic Post, ειδικό 12σέλιδο ενημερωτικό πόνημα για το όλο ζήτημα.

Επομένως, πολλές απόψεις, έπεσαν στο τραπέζι. Πολλές προσεγγίσεις έγιναν στο θέμα αυτό.

Ας επιχειρήσουμε μία ακόμη αναφορά στο θέμα, η προϊστορία του οποίου, πηγαίνει 44 ολόκληρα χρόνια πίσω!  Το Σύνταγμα, δηλαδή, προβλέπει, από το 1975, τη δυνατότητα άσκησης εκλογικού δικαιώματος από κάθε εκλογέα που την ημέρα των εκλογών βρίσκεται στο εξωτερικό.

Η πρώτη φορά που σχετικό νομοσχέδιο -σε υλοποίηση της Συνταγματικής επιταγής-  κατατέθηκε στη Βουλή ήταν από την Κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή, το 2009. Το Νομοσχέδιο είχε επεξεργασθεί ως Υπουργός των Εσωτερικών ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος. Η δεύτερη φορά ήταν το 2016 από την αξιωματική αντιπολίτευση  (πάλι Νέα Δημοκρατία, Πρόεδρος Κυριάκος Μητσοτάκης). Το Νομοσχέδιο της Κυβέρνησης Καραμανλή δεν ψηφίστηκε από την τότε αντιπολίτευση. Το Νομοσχέδιο του 2016 ο Πρόεδρος της Βουλής δεν το προώθησε ποτέ προς συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή.

Ας επαναλάβουμε τι προβλέπει το αναθεωρημένο το 2001, Σύνταγμα, άρθρο 51, παρ. 4:

«Οι βουλευτικές εκλογές διενεργούνται ταυτόχρονα σε ολόκληρη την Επικράτεια.

Νόμος που ψηφίζεται με την πλειοψηφία των δύο τρίτων του όλου αριθμού των βουλευτών μπορεί να ορίζει τα σχετικά με την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος από τους εκλογείς που βρίσκονται έξω από την Επικράτεια.

Ως προς τους εκλογείς αυτούς η αρχή της ταυτόχρονης διενέργειας των εκλογών δεν κωλύει την άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος με επιστολική ψήφο ή άλλο πρόσφορο μέσο, εφόσον η καταμέτρηση και η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων διενεργείται όποτε αυτό γίνεται και σε ολόκληρη την Επικράτεια».

Παρένθεση: Στο  θεωρητικό ερώτημα που μπορεί να παρεμβληθεί, «μα 44 χρόνια που δεν ψηφίζουν από το εξωτερικό οι εκλογείς δεν διαμαρτυρήθηκε κανείς;» η απάντηση είναι διπλή:

1.  Για κάποια χρόνια, μέχρι και τη δεκαετία του ’90, τα κόμματα μετέφεραν με κρατικά έξοδα στην Ελλάδα εκλογείς του εξωτερικού, αλλά και κάποιοι εκλογείς μετέβαιναν ιδίοις εξόδοις στη γενέτειρα, κυρίως από γειτονικές χώρες.
2. Υπήρξε το 2007 προσφυγή αποδήμων στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ).  Με την απόφαση 42202/07 που εκδόθηκε το 2012, το ΕΔΔΑ κρίνει ότι το άρθρο 3 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ δεν υποχρεώνει την Ελλάδα να εξασφαλίζει σε απόδημους τη δυνατότητα να ψηφίσουν από τον τόπο κατοικίας τους στο εξωτερικό καθώς αυτό εμπίπτει στο «Εθνικό Δίκαιο».

Τρία είναι τα θεμελιώδη ζητήματα που τίθενται κάθε φορά, αλλά και σήμερα, εξετάζει η αρμόδια Επιτροπή: Ποιοι θα ψηφίζουν. Ποιους θα ψηφίζουν. Πως θα ψηφίζουν.

Και στα τρία αυτά ερωτήματα, την απάντηση την δίνει το ίδιο το Σύνταγμα στο ίδιο άρθρο 51. Για να μην χρειάζεται ΚΑΜΜΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ.

1.Λέει το Σύνταγμα: «άσκηση του εκλογικού δικαιώματος από τους εκλογείς που βρίσκονται έξω από την Επικράτεια». Ποιας επεξήγησης χρίζει αυτό; Ψηφίζουν οι Έλληνες που έχουν ελληνική Ταυτότητα ή Διαβατήριο, που είναι εγγραμμένοι σε Δημοτολόγια οικείων Δήμων και που είναι εγγεγραμμένοι σε εκλογικούς καταλόγους!

Μια πρώτη απορία: Ψηφίζουν οι Ομογενείς; Όχι βέβαια!

Στο σημείο αυτό, να ξεχωρίσουμε ποιοι είναι Απόδημοι Έλληνες (εκλογείς) και ποιοι είναι Έλληνες Ομογενείς. Απόδημοι Έλληνες είναι όλοι όσοι έχουν ελληνική Υπηκοότητα, Ιθαγένεια. Έλληνες  Ομογενείς είναι όσοι έχουν ρίζες στην Ελλάδα, αλλά δεν έχουν ελληνική υπηκοότητα-Ιθαγένεια. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία, οι ομογενείς δεν έχουν Ελληνική ιθαγένεια (κάποιοι, λίγοι, έχουν διπλή). Μπορούν Έλληνες Ομογενείς να λάβουν ελληνική υπηκοότητα;  Υπάρχουν διαφορετικές προϋποθέσεις για την απόκτηση ελληνικής Ιθαγένειας με πολιτογράφηση, με αυστηρότερες προϋποθέσεις για εκείνους που δεν είναι Έλληνες πολίτες. Γενικά, είναι πολύ δύσκολο και είναι εξαιρετικά χρονοβόρος η διαδικασία.

Κοντολογίς, σε ό,τι αφορά την ψήφο, θα ψηφίζουν από το εξωτερικό, οι Έλληνες ναυτικοί, οι Έλληνες τουρίστες, οι Έλληνες αποσπασμένοι, οι Έλληνες εργαζόμενοι σε ελληνικές αποστολές και όσοι διατηρούν την ελληνική υπηκοότητα, και είναι εγγραμμένοι σε εκλογικούς καταλόγους-δημοτολόγια.

Άρα, Ποιοι ψηφίζουν είναι σαφές. Τι χρεία έχουμε Επιτροπής;

2.Ποιους ψηφίζουν. Πάλι το Σύνταγμα, άρθρο 51 μας λύνει και αυτήν την απορία. Λέει: «η αρχή της ταυτόχρονης διενέργειας των εκλογών δεν κωλύει την άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος (…)εφόσον η καταμέτρηση και η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων διενεργείται όποτε αυτό γίνεται και σε ολόκληρη την Επικράτεια». Άρα, ψηφίζουν «σε ολόκληρη την Επικράτεια», δηλαδή, ψηφίζουν Έλληνες Βουλευτές σε όλους τους εκλογικούς συνδυασμούς και όλες τις εκλογικές Περιφέρειες.

Και εδώ η Επιτροπή περιττεύει…

3.Πώς ψηφίζουν; Και εδώ το Σύνταγμα δίνει απάντηση «(Η) άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος (γίνεται) με επιστολική ψήφο ή άλλο πρόσφορο μέσο». Εδώ η Επιτροπή έχει «έργο». Να εξετάσει, δηλαδή, αν η ψήφος θα είναι επιστολική, εάν θα είναι ηλεκτρονική ή εάν θα στηθούν κάλπες στο εξωτερικό.

Αναφερθήκαμε στον κ. Παναγιώτη Μακριά. Στο άρθρο του “Καλύτερα­ Να ­Μας­ Αφήσουν ­Ήσυχους!” εκφράζει την απορία του γιατί δεν έχουν τα κόμματα αποσαφηνίσει ποιοι θα ψηφίζουν από το εξωτερικό. Επίσης, εκφράζει την αγωνία ότι η ψήφος των Ελληνων ψηφοφόρων από το εξωτερικό θα φέρει «κομματισμό (που) θα οδηγήσει σε διαίρεση»την ομογένεια.

Σεβόμαστε τις απόψεις αυτές. Και οι δύο αναπτύσσονται, όμως, όπως και κατά τρόπο φυσιολογικό σε κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, όχι φυσικά από άρνηση στο δικαίωμα της ψήφου, αλλά από την σκοπιμότητα με την οποία τα κόμματα πολιτεύονται. Σκόπιμα τα κόμματα δεν ξεκαθαρίζουν μέχρι σήμερα ποιοι θα ψηφίζουν και ποιοι δεν θα ψηφίζουν από το εξωτερικό. Σκόπιμα τα κόμματα συντηρούν το μύθο της «καθόδου των Μυρίων», όπως θέλουν να υποστηρίζουν, δηλαδή των δήθεν εκατομμυρίων ψηφοφόρων από το εξωτερικό που τάχατες θα αλώσουν το εκλογικό Σώμα και θα αλλοιώσουν το εκλογικό αποτέλεσμα!

Σκοπίμως τα κόμματα καλλιεργούν την παραφιλολογία ότι θα μπορούν να ψηφίζουν και ομογενείς.  Σκοπίμως τα κόμματα δεν διευκολύνουν την επιστολική ή την ηλεκτρονική ψήφο, ώστε όλα να γίνουν ήρεμα, πολιτισμένα και με άνεση. Σκοπίμως τα κόμματα θέλουν κάλπες, δηλαδή, ένταση, πάθος και αναστάτωση. Σκοπίμως τα κόμματα μιλούν για επιλεκτική ψήφο, δηλαδή οι εκτός να ψηφίζουν μόνον στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας.  Σκοπίμως θέλουν η ψήφος τους να μην προσμετράτε στην Επικράτεια.  Σκοπίμως θέλουν να εκλέγεται ακόμη και περιορισμένος αριθμός βουλευτών αποδήμων, σε …εκλογικές Περιφέρειες Αποδήμων!!!

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου γνωμοδότησε ότι η ψήφος των αποδήμων εμπίπτει στο «Εθνικό Δίκαιο». Αν έτσι είναι, τότε ας αντιμετωπίσουμε την ψήφο των Αποδήμων και ως «εθνικό» και ως «Δίκαιο». Εθνικό θα είναι όταν ΟΛΑ τα κόμματα αποβάλουν τον φόβο του απροσδόκητου, επειδή δεν θα μπορούν από μακριά να ελέγξουν τους απόδημους ψηφοφόρους. Και Δίκαιο, όταν  ΟΛΑ τα κόμματα αποφασίσουν να σεβαστούν τους εκτός Επικράτειας ψηφοφόρους μη μεταφέροντας στο εξωτερικό πόλωση και δηλητηριώδες κλίμα.

Έτσι προστατεύεις το εθνικό δικαίωμα της ψήφου. Που το ίδιο το Σύνταγμα το θέλει «Υποχρεωτικό».(άρθρο 51 παρ.5). Έτσι υπερασπίζεσαι «την ελεύθερη και ανόθευτη εκδήλωση της λαϊκής θέλησης» (άρθρο 52).

Οι Έλληνες απόδημοι δεν έχουν ανάγκη προεκλογικών συγκεντρώσεων. Και ενήμεροι για τα συμβαίνοντα  είναι,  στην εποχή της έκρηξης της πληροφορικής, και κρίση έχουν, και ΦΠΑ πληρώνουν, και στον ελληνικό Στρατό υπηρετούν, και φόρους δίνουν στο ελληνικό Κράτος, και πηγαινο-έρχονται και διαχρονικά αυθόρμητα συμμετέχουν, γενναιόδωρα μάλιστα,  σε κάθε δύσκολη περίσταση του Έθνους.

Πολλά μπορούν να γραφούν για το θέμα της ψήφου. Υπέρ και κατά.  Καθ ά μας αφορά, ας το ολοκληρώσουμε, επί του παρόντος,  με μία ευχή: Ας μην μείνει η Ελλάδα η μοναδική χώρα παγκοσμίως -παράδειγμα προς αποφυγήν- που δεν θα διευκολύνει την ψήφο από το εξωτερικό στους Έλληνες ψηφοφόρους, όλους ανεξαιρέτως χωρίς χρονικούς ή άλλους αποκλεισμούς.