Εάν έφθασε η ώρα να αλλάξουν τα πράγματα, κάντε το σωστά!

ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

«Είναι γεγονός ότι  η Αθήνα , το Κέντρο του Οικουμενικού Ελληνισμού δεν προβληματίστηκε ποτέ με την απαιτούμενη σοβαρότητα μπροστά στη σημασία και βαρύτητα που είχε ανέκαθεν για το Έθνος ο Ελληνισμός του εξωτερικού, ούτε στο απώτερο παρελθόν, ούτε στο πρόσφατο, ούτε και μέχρι σήμερα».

Αυτήν την μηνυματοφόρο παρατήρηση,  γραμμένη το 1955 στο λογοτεχνικό περιοδικό «Νέα Εστία», από έναν κατ εξοχήν γνώστη της ζωής στην αποδημία, τον δημοσιογράφο-εκδότη Μπάμπη Μαρκέτο,  ουδείς από το πολιτικό «καστ» της Ελλάδος  την πρόσεξε, ουδείς την κατάλαβε και ουδείς επεχείρησε να την αλλάξει.  Ίσως η σημερινή κυβέρνηση να δικαιούται να υποστηρίξει ότι με τον τροποποιημένο νόμο για την  ψήφο των Αποδήμων, αλλά και με την  φημολογούμενη κατάρτιση «εθνικής στρατηγικής» για τον Απόδημο Ελληνισμό, κάνει κάποια βήματα.  Είναι, όμως, προς την σωστή κατεύθυνση τα βήματα αυτά;

Αυτό μένει να το δούμε. Στο μεταξύ, μπορούμε να επισημάνουμε ορισμένα πράγματα τα οποία πριμοδοτούν τις ανησυχίες  μας για την τελική έκβαση της  κυβερνητικής προσπάθειας…

Υποτίθεται δημιουργείται για πρώτη φορά εθνική στρατηγική για τον Απόδημο Ελληνισμό. Και ρωτάμε: Έχουν υπάρξει σχετικές διεργασίες με  όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης; Έχουν γίνει σχετικές συζητήσεις και ανταλλαγή απόψεων με την οργανωμένη Ομογένεια; Έχουν γίνει συνεννοήσεις  με το Οικουμενικό Πατριαρχείο;

Πόσο «εθνική» θα είναι μία στρατηγική που θα εκπορευθεί από ένα υπουργικό γραφείο  και κατά πόσο θα μπορέσει να υλοποιηθεί στο διάβα του χρόνου ανεμπόδιστα και με την οφειλόμενη σοβαρότητα, χωρίς να έχει λάβει υπόψη της τα «θέλω» και τα «πρέπει» της ομογένειας; Χωρίς να έχει την ανοχή, αν όχι και την υποστήριξη, όλου του πολιτικού φάσματος και δίχως τη σύμφωνη αντίληψη του Οικουμενικού Πατριαρχείου το οποίο κάθε φορά ορθωνόταν εμπόδιο στην υλοποίηση μονομερών κυβερνητικών (και καλών) αποφάσεων που αφορούσαν την ομογένεια, όπως π.χ. τη δημιουργία του ΣΑΕ, το οποίο το «πολέμησε» μέχρις που έπαψε –για άλλους λόγους- αυτό να υφίσταται;

Και, εν τέλει, πόσο θα γίνει αποδεκτή από τους απόδημους μια τέτοια «εθνική στρατηγική» για την Ομογένεια χωρίς την Ομογένεια;

Το «πάθημα» με τον νόμο για την ψήφο των Αποδήμων δεν μας έγινε μάθημα; Μόλις μια χούφτα Έλληνες του εξωτερικού έσπευσαν να ψηφίσουν στις πρώτες εκλογές που είχαν αποκτήσει το «κουτσουρεμένο» δικαίωμα. Και ήλθε ο πολιτικός εξαναγκασμός για την διόρθωση του νόμου, με την απάλειψη όλων των απαράδεκτων προϋποθέσεων. Οι πρώτες επόμενες εκλογές θα καταδείξουν εάν και κατά πόσο έχει πεισθεί ο Απόδημος ότι έχει πράγματι με το νέο νόμο κατακτήσει όλα του τα δικαιώματα ως Έλληνα πολίτη. Να εκλέγει και να εκλέγεται. Να ψηφίζει για ανάδειξη βουλευτών (βουλευτικές εκλογές!) και όχι να ψηφίζει μόνο κόμματα. Και να έχει εκπροσώπους του στην ελληνική Βουλή μέλη της ΔΙΚΗΣ του προτίμησης από την εκλογική του Περιφέρεια  και όχι εκλεκτούς  των αρχηγών των κομμάτων… Και να μην χρειάζεται να ξοδεύει χρόνο και χρήμα σε …ταξίδια μέχρι την κάλπη!

Έλεγε και κάτι άλλο εκείνη η μηνυματοφόρος παρατήρηση του 1955. «… το κράτος δεν θα ετοιμάσει ποτέ  τη στατιστική που θα καταδείξει το μέγεθος της συμβολής αυτού του κομματιού της φυλής στην Εθνική Οικονομία της Ελλάδος, προ και κατά τη διάρκεια των δύο πολέμων, κατά την περίοδο της κατοχής, που άγρυπνος  αγόρασε και έστειλε τα αγαθά του Ερυθρού Σταυρού, και μετά την απελευθέρωση…»

Είκοσι τρία χρόνια αργότερα, το 1978, ο ίδιος άνθρωπος, ο Μπ. Μαρκέτος, έγραφε στον “Κρίκο” του Λονδίνου: «…Η ίδρυση  του Υφυπουργείου, ενταγμένου στο Υπουργείο Εξωτερικών, δεν προορίζεται να υπηρετήσει τον υποτιθέμενο σκοπό του, δεν πρόκειται να καλύψει το κενό, δεν θα κατορθώσει να αξιοποιήσει στη πρέπουσα έκταση, αυτό το ανεκτίμητο εθνικό κεφάλαιο που λέγεται Ελληνισμός του Εξωτερικού…».

Σαράντα πέντε  χρόνια  μετά, σήμερα, το σωτήριο έτος 2023, μπορεί κανείς να κρίνει εάν και τι έχει επιτευχθεί… Ακόμη οι ομογενείς αγωνίζονται για τα αυτονόητα. Ψήφος, Κάρτα Υγείας, ΑΜΚΑ. Σχολεία, Βιβλία, Δασκάλους, Ιερείς…

Εν κατακλείδι, εάν –ωσαννά!-  έφθασε επιτέλους η πολυπόθητη ώρα για να αλλάξουνε τα πράγματα, κάντε το σωστά!